1.William Szekspir
William Szekspir (1564-1616) angielski poeta, dramatopisarz i aktor epoki elżbietańskiej. Urodził się w Stratford on Avon. ukończył szkołę miejską, uczył się łaciny, historii, literatury antycznej i retoryki. Prawdopodobnie pracował w różnych rezydencjach magnackich jako sekretarz i guwerner, oraz aktor dworski. W1588 r. przeniósł się do Londynu i pracował w teatrze, jako aktor, później dramaturg. Był związany zespołem „Słudzy Lorda Sambelana”. Po wstąpieniu na tron Jakuba I zmienił nazwę na „Słudzy Jego Królewskiej Mości”. Udziałowiec sceny ” Pod Kopułą Ziemską” („The Globe”). Zmarł w 1616 w Stratford.
2. Dzieła Szekspira:
„Henryk VI”, Ryszard III”, Komedia Omyłek”, „Romeo i Julia”, „Juliusz Cezar”, „Henryk IV”, „Henryk V”, „Wieczór Trzech Króli”, „Makbet”, „Sen nocy letniej”.
3. Makbet
W chwili rozpoczęcia dramatu Makbet jest prawnym zasłużonym dla kraju rycerzem.
Po ujawnieniu przepowiedni wkrada się w jego umysł zamęt, rozdziera go wewnętrznie i rodzi chęć władzy. Wbrew swoim zasadom ulega żonie- złej zachłannej kobiecie. Popełnia królobójstwo. Idzie po trupach do najpierw do władzy później do jej utrzymania. Zaczyna bać się własnego cienia. Na każdego może paść jakiekolwiek oskarżenie i bez wahania Tyran- Makbet uśmierca kolejną osobę.
Tak oto z dzielnego prawego rycerza stawiającego honor na pierwszym miejscu staje się mordercą, krwawym tyranem zwalczający wszelki sprzeciw morderstwem z premedytacją.
Gdyby nie wiedźmy ujawniające Makbetowi przyszłość nie splamiłby swojego nieskazitelnie białego honoru. Pierwsza plama była niesamowicie bolesna na białym tle. W chwili pojawienia się następnej pierwsza nie wydawała się być tak straszna. Z upływem czasu pojawiło się ich coraz więcej, aż doszczętnie pokryły biel. Wtedy wydać się mogło, że ów bród jest właściwym i pierwotnym. Przestał przeszkadzać!
W ten sposób Makbet ze wspaniałego rycerz poprzez niepokój, rozdarcie wewnętrzne i przerażenie pierwszym morderstwem przerodził się w krwiopijcę. Doszedł on do takiego stanu przez znajomość i manipulację żony
O tym kim się jest i jakim się jest decydują okoliczności i otoczenie. Gdyby nie wiedźmy w Makbecie nigdy nie pojawiłaby się chęć władzy. Nawet gdyby tak było to nie posuną by się do zabójstwa, które wyszło z inicjatywy jego żony. On zamierzał czekać na dalszy przebieg wydarzeń: „Jeśli Los chce mnie widzieć w roli króla Cóż niech mi wkłada koronę na skronie Bez moich starań”.
