Co sprawiło, że Mona Liza dorobiła się miana najsławniejszego obrazu świata? Dlaczego tylko ona, spośród wszystkich sześciu tysięcy dzieł w zbiorach Luwru, pokazywana jest w specjalnej skrzyni, osadzonej w betonie i chronionej dwoma taflami kuloodpornego szkła? Dlaczego codziennie zbierają się przed nią tysiące zwiedzających, którzy ignorują otaczające ją inne arcydzieła?
Od blisko pięciuset lat ten niezwykły obraz – i rzecz jasna uśmiech na twarzy sportretowanej na nim kobiety – stanowi nie tylko przedmiot swoistego kultu, ale również źródło rozlicznych spekulacji. Mona Liza to nie tylko zwykły opis dzieła i jego historii, ale przede wszystkim rzecz o mitach i rzeczywistych zdarzeniach, które złożyły się na to, że żadne inne dzieło sztuki nie cieszy się równą famą. Książka Sassoona obejmuje więc ogromny wachlarz tematów, poczynając od nowatorskich technik Leonarda i kontrowersji narosłych wokół tożsamości Giocondy, przez losy obrazu za życia Leonarda, jego kopie wykonywane w XVII wieku, kult stworzony przez XIX-wiecznych intelektualistów, kradzież i zniknięcie na początku XX wieku, wykorzystanie go jako motyw przez surrealistów i innych przedstawicieli awangardy i jej „propagandowe” wizyty w Stanach Zjednoczonych i Japonii w latach 60-tych i 70-tych, a kończąc na zawłaszczeniu Mony Lizy przez przemysł reklamowy oraz nieustający zalew „rozstrzygających” teorii dotyczących jej uśmiechu.
Mona Liza to książka, która nie ma sobie równych: porywająca analiza nie tylko tego słynnego obrazu ale również sposobu, w jaki postrzegamy dzieła genialnych artystów.
