Karol Wielki żył w latach 768-814.Był synem króla francuskiego Pepina Krótkiego. Prowadził ekspansje terytorium Francji i liczne wojny m.in o Akwitanię ,Bawarię i Saksonię z plemionami połabskimi (Wieleci i Obodrzyce), Arabami i Longobardami. Jego imperium oparło się o 3 wielkie rzeki :Dunaj, Łabę i Ebro. Na granicach państwa tworzył marchie ,które miały strzec państwo przed najeźdzcami.
W 800 roku został ukoronowany na Cesarza Rzymskiego przez papieża Leona III .papiestwu bardzo zależało na tym , aby być zwierzchnikiem Cesarstwa Rzymskiego i dominować nad chrześcijańską Europą. Jednak w momencie koronacji Karol zabrał koronę z rąk papięża i sam się ukoronował, po czym stwierdził ,iż papież nie może być szafarzem korony cesarskiej.
Karol Wielki przeprowadził w swym państwie liczne reformy :
1) wojskową
Podstawą wojska była piechota chłopska z własnym wyposażeniem oraz rycerstwo konne. Ponadto corocznie w maju odbywał się przegląd wojsk.
2)sądowniczą
Wprowadził sądy dworskie i sądy hrabiego , a także urząd inspektorów królewskich.
3)administracyjną
Podzielił państwo na 700 hrabstw i marchie.
40edukacyjną
Wprowadził 7 nauk wyzwolonych : trivium i quadrium ,spowodował powrót do klasycznej łaciny , w miejsce kursywy wprowadził miniskułę ,zakładał skryptoria. Wielkimi ludźmi pomagającymi Karolowi byli : Einhard (osobisty biograf), Alkulin (doradca) , Piotr z Pizy (gramatyk), Paweł Drakon (kronikarz0. Karol wprowadził nowe urzędy m.in cześnika i stolnika.
Państwo Karola Wielkiego było państwem patrymonialnym tzn. było własnością rządzącego. W 812 roku Bizancjum uznało go za swego cesarza ,rok później Karol ukoronował swego syna Ludwika Pobożnego.
Karol Wielki zmarł w 814 roku.
