Motyw wesela w literaturze polskiej (na wybranych przykladach). Wesele pojawia sie dosc czesto na kartach polskiej prozy. Dzieje sie tak dlatego, ze jest to swieto radosne – uwienczenie milosci, smialo wiec moze byc pretekstem do zaprezentowania optymistycznych spojrzen w przyszlosc, nadziei na zgode narodowa i na powodzenie planów. Bywa tez wesele opisane dla prezentacji obyczajów zwiazanych z tym swietem, bywa tez tematem parodii lub ukazywania przemian dziejowych. Oto rejestr utworów, w których wesele odgrywa wazna role, jest tematem opisu, wrózba lub nadzieja: Pan Tadeusz – A. Mickiewicz Nad Niemnem – E. Orzeszkowa Wesele – S. Wyspianski Chlopi – W. Reymont Na wsi wesele – M. Dabrowska Wesele w Atomicach – S. Mrozek. W Panu Tadeuszu uczta zareczynowa Zosi i Tadeusza przywoluje wspomnienia, daje nadzieje na zwyciestwo Napoleona. U Orzeszkowej wesele w Bohatyrowiczach charakteryzuje zascianek, ukazuje ich obyczaje, mentalnosc, barwe odmienna niz dworskie przyzwyczajenia (podobna role spelnia opis wesela Jagny i Boryny w Chlopach ). Dabrowska i Mrozek ukazuja przemiany, jakie nastapily w powojennej wsi. Oba utwory sa zupelnie inne – opowiadanie Dabrowskiej jest realistyczne, podczas gdy u Mrozka – jak zwykle w jego utworach króluje groteska. Oto klótnia weselników konczy sie wojna na glowice atomowe. Mozna powiedziec – wizja zaiste futurystyczna, lecz o weselnikach mówi prawde.
