Utworzenie tym aktem Królestwa Polskiego stanowiło kres planu rozwiązania „austro-polskiego”, tj. rozwiązania kwestii polskiej w oparciu o Austro – Węgry.Plany połączenia Galicji i Kongresówki w ramach tego państwa ostatecznie upadły, gdyż decydujący głos w sprawie polskiej uzyskały Niemcy. Przystąpiły one do organizowania armii poslkiej pod nazwą Polskich Sił Zbrojnych, którą traktowały jednak jako część składową armii niemieckiej. Ze strony polskiej tworzenie armii powierzono wojskowej komisji Tymczasowej Rady Stanu, na której czele stanął Józef Piłsudski. Legiony miały wejść w skład Polskich Sił Zbrojnych, jednakże Polacy z Galicji mieli być skierowani do wojska austriackiego. Wzburzenie tym faktem zostało jeszcze podsycone przez władze niemieckie, które odebrały władzę Piłsudskeimu przekazując ją w ręce Generała Beselera.
W tym czasie na obszarze Królestwa Polskiego działała Polska Organizacja Wojskowa. Do oddziałów legionowych nasyłano oficerów niemieckich, rzekomo tylko w charakterze instruktorów. Punktem zwrotnym w stosunkach między legionami a Niemcami była przysięga zaplanowana na początek lipca 1917 r.. Zobowiązywał on żołnierzy do posłuszeństwa wobec dowództwa niemieckiego i austriackiego. Przysięgę złożyła tylko II Brygada, natomiast I i III odmówiły jej złożenia. Stanowisko tych brygad poparł Piłsudski, który dostrzegał, że klęska państw centralnych w wojnie jest już bliska. Tymczasem na terenach Rosji i Francji zaczęły się tworzyć jednostki polskie. Wobec opornych legionistów natychmiast zastosowano represje, wtrącano ich do więzieni, a Józef Piłsudski i Kazimierz Sosnkowski zostali aresztowani. Tym samym koncepcja tworzenia wojska polskiego przy pomocy Niemiec nie uzyskała szerokiego poparcia.
