Janusz Korczak był wybitnym polsko-żydowskim artystą. Bardzo kochał i szanował dzieci. W domu dziecka, który prowadził, uczył je szacunku i miłości do innych. Bawiąc się ze ,,swoimi dziećmi? potrafił patrzeć na świat ich oczyma dostrzegając częste smutki i zmartwienia sierot. Był dla tych dzieci zarówno ojcem jak i matką, których zostały pozbawione przez los.
Andrzej Wajda w filmie ,,Korczak? przedstawił postać Janusza Korczaka bohatersko walczącego o przetrwanie żydowskich dzieci, które zostały mu powierzone.
Akcja filmu rozgrywa się podczas II Wojny Światowej w getcie, gdzie naziści zamknęli Żydów. Janusz Korczak mieszkał tam wraz z dziećmi w skromnych warunkach. Starał się wszelkimi możliwymi sposobami, by dzieci, choć w niewoli, nie czuły się zniewolone. Dbał o ich byt, zdobywał pożywienie zbierając datki od bogatych ludzi. Stał się, jak mówił, ,,Starym Żydem, który ma na utrzymaniu 200 dzieci?, ale dla nich właśnie poświęcił wszystko, także życie.
Ich młodych losów nie był w stanie uratować, ale jako opiekun przyzwyczajał je do widma śmierci. Śmierć bez lęku jest dobrą śmiercią-uważał, chcąc, by odeszły z tego niesprawiedliwego dla nich świata z godnością.
Metaforyczne zakończenie filmu daje widzom nadzieję, że idealizm Korczaka i jego miłość do dzieci zwyciężyły zbrodniczy faszyzm.
Moim zdaniem, na przykładzie losów dzieci Korczaka, film ukazuje cierpienie Żydów i ich walkę o życie w gettcie, zmagania z wojenną codziennością, która co dnia staje się coraz gorsza, aż prowadzi do śmierci.
Janusz Korczak próbuje ustrzec dzieci przed cierpieniem, które los im zgotował. Jego postać to bohater, który umiera z innymi, ale pozostają jego ideały walki o człowieczeństwo.
