S Żeromski w noweli „Siłaczka” przedstawia obraz polskiej prowincji w drugiej połowie XX wieku.
Obraz wsi w XX w. jest kontrastem rozwoju współczesnych miast. „Siłaczka” przedstawia postawy pozytywistyczne młodych ludzi, którzy pragnął ‚ponieść świat’ (zmienić go na lepsze). Głównymi bohaterami noweli są: Paweł Obarecki i Stasia Bozowska. Chcieli oni realizować hasła pozytywistyczne „praca u podstaw”. Polegało to na poprawie warunków życia ubogich. Paweł Obarecki jest lekarzem. Leczy on ludzi prawie za darmo. Doświadczenie z mieszkańcami Obrzydówka zniechęca doktora do realizacji haseł pozytywistycznych. Stanisława Bozowska jest nauczycielką. Poświęca całe swoje krótkie życie na wychowanie młodych. Żyje ona na wsi, w której życie jest także ciężkie jak w Obrzydówku.
Autor „Siłaczki” ukazuje, że życie na wsi jest trudne. Ludzie nie przywiązywali większej uwagi do wykształcenia, martwili się tylko o to aby przeżyć. Paweł Obarecki i Stasia Bozowska chcieli poprawić los ludzi na prowincji ponieważ ludzie nie zastanawiali się nad tym co robią, co jedzą.
We współczesnym świecie ludzie mają dużo lepsze warunki do życia. Teraz ludziom zależy na zdobywaniu wiedzy; lepszym wyglądzie; ludzie dbają o to co jedzą itp..
Podsumowując prowincję XX w. ukazaną w noweli S.Żeromskiego, a dzisiejszych czasach ludzie pragną być mądrymi, zdrowymi i zadbanymi, a nie tak jak kiedyś.
