Dokładny czas powstania „Makbeta” nie jest znany, jednak sam tekst utworu pozwala ustalić rok, w którym dramat mógł zostać napisany. Aluzje do Jakuba I Stuarta pozwalają stwierdzić, że utwór musiał powstać po 1603 roku, kiedy to Jakub I zasiadł na tronie. Z kolei aluzja do tzw. Spisku Prochowego kierowanego przez Guya Fawkesa świadczy o tym, że dzieło powstało po listopadzie 1605 roku. W 1606 roku pojawiają się aluzje literackie do „Makbeta” w sztukach innych autorów. Dlatego też przyjmuje się, że „Makbet” powstał w 1606 roku (po „Królu Learze” a przed „Antoniuszem i Kleopatrą”).
Wiadomości o XI-wiecznej Szkocji i Anglii czerpał Szekspir z „Kroniki Anglii, Szkocji i Irlandii” Raphaela Holinsheda wydanej w 1577 roku. Z tego bardziej literackiego niż historycznego dzieła Szekspir zapożyczył historię Makbeta oraz opis zamordowania króla Duffa, który wykorzystał przedstawiając zabójstwo Dunkana. Banka (legendarnego przodka rodu Stuartów) oczyścił z zarzutów współudziału w zbrodni Makbeta.
Według źródeł historycznych, szkocki wódz, Makbet, doszedł do władzy w 1039 roku po pokonaniu w bitwie króla Dukana I. Był dobrym i sprawiedliwym władcą. Kraj przeżywał rozkwit pod jego rządami. W 1506 roku Makbet został zabity przez syna Dunkana, Malkolma III.
