Bohaterem opowiadania jest 10 – letni Antoś, który poznaje świat dorosłych, w sposób właściwy dziecku. Prowadzi to do pewnej deformacji hierarchii zjawisk i wydarzeń. Toteż obraz rzeczywistości – mimo poważnej problematyki, cechuje rozbrajający komizm. Wiele spraw i kłopotów Antosia wiąże się z zabawą, lekcjami i codziennym, domowym życiem. W to beztroskie dzieciństwo wkracza powoli niepokój, pojawiają się problemy i wydarzenia, które dziecku trudno zrozumieć.
Bohaterowie rOmyłkir1; zostali przedstawieni z różnej perspektywy. Dominuje forma humorystycznego dystansu. Prus z jednej strony przedstawiał kardynalne postacie burmistrza i kasjera. W inny natomiast sposób – pozytywny i ciepły przedstawił Prus osoby blisko związane z dziecięcym narratorem: jego matkę, nauczyciela Dobrzańskiego i emisariusza Leona, oraz w końcowej partii tekstu, brata narratora.
