Dworek Sopliców, otoczony brzozowym gajem, wznosił się na niewielkim pagórku, w pobliżu potoku. Zbudowano go z drewna i podmurowano. Bielone ściany wyrażnie odbijały się na tle ciemnych topoli, co potęgowało wrażenie schludności i zadbania. Wciąż otwarta brama i drewniane drzwi, zamykane tylko na zaszczepki, wyrażały staropolską gościnność. Wielka stodoła i stojące obok stogi świadczyły o majętności właścicieli dworku.
W środku dom urządzono starodawnie. Sprzęty wykonano według dawnej polskiej mody, bez żadnych zagranicznych eksperymentów. Na ścianach wisiały portrety wielkich Polaków ? Kossaka, Rejtana, Kościuszki. Stary kurantowy zegar, jak przystało w domu patriotów, wydzwaniał dzisiejszy hymn Polski – ?Mazurka Dąbrowskiego?.
Dwór Sopliców był miejscem, gdzie pielęgnowano staropolskie tradycje i obrzędy. Był prawdziwą ostoją patriotyzmu i miłości do ojczyzny.
