Dawno temu w miejscowości Soplicowo na Litwie, na niewielkim pagórku stał dwór, którego właścicielem był ród Sopliców. Usytuowany był wśród pięknych pól uprawnych, bielących się kwieciem gryki oraz bursztynową barwą świerzopu. Był on otoczony topolami a także brzozowym zagajnikiem , który dawał schronienie osobom pragnącym odpocząć w upalne dni przed promieniami słońca. Mieszkańcy dworku chodzili także często do lasu na polowanie- urządzane przez wojskowego, czy też organizowali w nim ?grzybobranie?
Dwór wykonany był z drewna, jednakże miał on murowane fundamenty, dzięki czemu był bardzo solidny. Posiadał wybielona ściany, które przepięknie kontrastowały z zielenią drzew, dzięki czemu dom widzialny był już z daleka.
Wnętrze domu od lat nie było zmieniane. Mieszkanie urządzone było w tradycyjnym, szlacheckim stylu, Wystój dworku świadczył o zamiłowaniu jego mieszkańców do tego, co polskie. Na ścianach wisiały portrety znanych i zasłużonych patriotów, takich jak: Rejtan, Kościuszko, Jasiński, czy też Korsak. Przy wejściu do jednej z sypialni znajdował się stary , kurantowy zegar, który co godzinę wygrywał ? Mazurka Dąbrowskiego?. Gdy w dworku odbywały się bardzo ważne uczty , do zastawy używano rodowego serwisu przedstawiającego historię polskich sejmików, co także świadczyło o polskości tegoż miejsca. W domu unosił się przyjemny zapach, gdyż na parapetach znajdowały się donice z geranium, lewkoniami , astrami i fiołkami.
W pobliżu dworku stała stodoła oraz zabudowania folwarcze. Za domem znajdował się ogromny sad, w którym rosło mnóstwo drzew owocowych. Niedaleko był także ogródek, gdzie uprawiano warzywa. Rosło tam także pełno kwiatów , które pielęgnowała Zosia. Brama prowadząca do majątku Sopliców była zawsze otwarta, co świadczyło o gościnności.
Mieszkańcy dworku wywodzili się z rodu Sopliców. Byli oni ludźmi gospodarnymi oraz pracowitymi. Całym majątkiem kierował Sędzia, dla którego bardzo ważne było dobre wychowanie. Wszyscy domownicy dworku byli patriotami szanującymi szlacheckie tradycje i obyczaje.
Podsumowując, dwór w Soplicowie był dworem średnio zamożnej szlachty, którą Mickiewicz ukazał, aby pokazać jak ważny był dla niej własny kraj i szlacheckie obyczaje. Dwór ten był dworem, w którym można było odpocząć i zrelaksować się, a gdzie goście przybywali do niego bardzo często, gdyż przebywanie wśród domowników dworu było wielką przyjemnością.
