W Soplicowie stal dwór szlachecki. Wznosił się on w lesie na niewielkim pagórku, nad brzegiem potoku. Zbudowany był z drzewa i był podmurowany. Z daleka widać było pobielane ściany. Koło dworu rosła topola. Dom nie był duży, ale zadbany, dobrze utrzymany i schludny. Obok stała stodoła. Czarnoziemie uprawne było na kształt ogrodowych grządek. Brama dworu była na oścież otwarta i wszystkich zapraszała w gościnę.
Wewnątrz domu, na starodawnych ścianach wisiało wiele portretów. Obraz Kościuszki, Rejtana, Fedona, żywotu Katona, Jasińskiego, Koraki. Stały sprzęty, stary zegar kurantowy, drewniana szafa.
Mieszkańcy dworu w Soplicowie byli szlachcicami. Byli bardzo gościnni, ponieważ brama dworu była zawsze dla wszystkich otwarta. Mieszkańcy byli bogaci, bo okolica była obfita w zboże. Dbali o porządek, ponieważ dwór był zawsze schludny i zadbany. Mieszkańcy byli patriotami, dlatego że w domu wisiały portrety słynnych Polaków.
