Jest taka pora w roku kiedy kolorowe liście opadają z drzew, wiatr wieje znacznie mocniej a woda w stawie nabiera ciemnego, ponurego wyglądu. Na samą myśl ludzi ogarnia smutek i gorycz, że nie zobaczą już przylatujących bocianów lecz same kruki, że nie zobaczą uśmiechniętych twarzy małych dzieci bawiących się nad zalewem lecz same szkliste, zapatrzone w ekran telewizora czerwone i zaspane oczy. Na szczęscie te przykre zjawisko nie dotyczy wszystkich, ponieważ jesień ma w sobie wiele ukrytych dobrych cech takich jak np. miłość. To właśnie podczas jesiennych szarych dni wędrują zakochani przez zasypaną liśćmi drogę mówiąc sobie najskrytsze myśli i marzenia.
Dla wielu wydawałoby to się dziwne, gdyż właśnie w czasie tej pory roku można swobodnie usiąść i pomyśleć. Pomyśleć o tym co jest, o tym co ma być. Kiedy w zimie szybko szło się do szkoły i kładło się wcześnie spać aby nie zmarznąć, a w lecie nie miało się czasu nawet na zjedzenie pożądnego obiadu bo szkoda było marnowania dnia, podczas jesieni każdy spokojnie wszystko zdąży zrobić. Nawet kłopotliwe i częste deszcze nie przeszkadzają w spokojnych, pełnych ciepła rozmowom wyjaśniających wiele zawikłań rodzinnych czy miłosnych. Człowiek wycisza się, chowa się w skorupce oszczedzając swoje siły, obmyśla nowe plany i wyładowywuje się emocjonalnie w gronie najbliższych mówiąc im jak bardzo dobrze się z nimi czuje. Zostawia te wszystkie swoje siły na później, aby nagle na wiosne rozkwitnąć jak ten narcyz.Aby pokazać, że nie zasnął na wieki lecz tylko na małą chwilkę w swoim długim życiu. Nie tylko kwiaty i ludzie się zmieniają, lecz całe otoczenie.
Nawet pwietrze wydaje się inne, nieco gęstrze, mniej przejrzyste. Cały świat wiruje wokół ciebie, jest jak na wyciągniecie ręki. Uczucie jakie nawiedza człowieka jest orginalne i niepowtarzalne w lecie, zimie czy też wiośnie, bo tylko jesień ma w sobie to ,,coś” czego brakuje innym porom roku.
Uważam, że gdyby nie byłoby tak cudownej i tajemniczej, kryjącej w sobie ukrytą piękność pory roku, ludzie straciliby wiele wspaniałych wspomnień i przeżyć. Bo tylko podczas jesieni człowiek przeżywa prawdziwe miłości, chwile skupienia i zadumy…. Szanujmy tą porę roku jak rzadną inną!!!! 😀
