(imię i nazwisko oraz klasa) 19 wrześcia 2008r.
Witam! Może zacznę od tego, że mam na imię Paulina i mam 13 lat. Codzę do gimnazium sportowego nr 2. Mieszkam w bardzo interesujacym miescie „Tarnowskie Gory”. Mieszkam z rodzicami i straszą siostrą.Moja mama ma na imię Iwona. Ma śliczne zielone poczy i blad włosy, natomiast mój tata nazywa się Paweł i ma kruczoczarne włosy oraz niebieskie oczy. Siostra ma na imię Sonia i jest na pierwszym roku studiów. Ma długie ciemno-brązowe włosy i zielone oczy.
Jestem jaka jestem ! nie wiem po co opisywać siebie, po co to komu. Czy interesuje kogoś, że jestem leniwa i bagałanie ? Czy to ważne, że nie zawsze jestem w stanie zrozumiec ludzi ? Potrafię pomóc, ale nie zawsze potrafie pojąć co tak naprawdę odczuwają. Opisujac siebie muszę dodać, ze jestem wysoką i szczupłą dziewczyną. Cechuję się bardzo długimi, brązowymi włosami, z których jestem dumna. Mam duże, niebieskie oczy i mały nos. Nie wiem, czy to ważne, ale kocham szkicowac. Najbardziej wychodzi mi „manga”. Oprócz mojego jakże wyjątkowego talentu, potrafie także pisac wierszę oraz piosenki. Jestem miła i rozgadana, ale tak naprawdę to mało osób zna mnie na prawdę. Kazdy widzi we mnie szaloną dziewczyne, ale tak naprawdę to nikt o mnie nie wie prawie nic. Jestem skryta w sobie, ale nie da się uryc, że kazdy chyba wie o mojej pasii . Mam bzika na punkcie języka jak i kultury tego kraju. Lubię spokój i ciszę, choc sama niekiedy potrafię zachwywac się naprawdę głośno. Szanuje ludzi, którzy nie wywyzszają się i podawają sie za osoby, którymi tak naprawdę nie są. Nienawidzę ludzi, którzy uwazają się za lepszych od innych. Dla mnie kazdy człowiek jest równy. Nie jestem osoba, która uwaza siebie za jakiś ósmy cud swiata, nie jestem idealna, bo jak kazdy inny człowiek mamwady, jak i zalety. Nie wiem, czy to wada, czy też zaleta, ale zawsze mówię to co myślę, czyli inaczej jestem szczeraz, az do bólu. Więc jak widac nie ma we mnie nic nadzwyczajnego.
Nie wiem, czy potrafię ocenić samą siebie. Człowiek chcąć powidzieć kim jest ,zawsze pokazuje swoje wady, lecz zalety gdzies ulatniają się. Bedę szczera, tak naprawdę to jestem przeciętna osobą. Mogę jednak powidziec, że jestem miła, jednak zdaza mi się obrazić nie jedną osobę. Może niektórzy uwazają, ze jest fajna, ale moim zdaniem wcale tak nie jest. Jestem normalna jak kazdy inny człowiek i nie wyróżniam się popularnowścią, czy taki tam. Jednym słowem, nie jestem wstanie ocenić samą siebie. Jeżeli kogos naprawdę interesuje jaka jestem, niech zapyta moich przyjaciół, czy też rodziny, bo człowiek nigdy nie bedzie umiał powidzieć kim jest w oczach drugiego człowieka.
