Obraz pt. „Pejzażz upadkiem Ikara” został namalowany prez flamandzkiego malarza Pietera Bruegela starszego. Żył on w XVI w. Interesował się ludzkimi przeżyciami, krajobrazami, przeszłością i współczesnością.
„Pejzaż z upadkiem Ikara” przedstawia fragment wybrzeża. W jego centrum nie widnieje Ikar, lecz rolnik pracujący na polu. Malarz wyeksponował go za pomocą czerwonej farby, która przyciąga wzrok. Mężczyzna jest pochylony nad pługiem, nie widać jego twarzy. W głębi możemy ujrzeć pasterzapasącego owce. Jednak nie jest on skoncentrowany na zwierzetach, patrzy się w stronę nieba. Nad brzegiem morza widać tzrecią postać – rybaka pochłoniętego swoją pracą. W tym samym momencie tytułowy bohater znika w toni morskiej. Twórca obrazu umieścił Ikara w prawym dolnym rogu. Widać tylko nogę chłopca. W tle zostały ukazane zarysy miasta, gdzie toczy się życie oraz morze, po którym płyną statki oddalające sie od brzegu.
„Pejzaż z upadkiem Ikara” namalowano na płótnie farbami olejnymi. Obraz jest stosunkowo niewielki, jego wymiary wynoszą 73,5 cm na 112 cm. Obecnie znajduje się w Muzeum Sztuk Pięknych w Brukseli.
Pieter Bruegel malując miasto, morze oraz pracujących ludzi uzył jasnych, żywych barw. Natomiast miejsce wypadku młodzieńca zostało pomalowane ciemnymi kolorami.
Kompozycja obrazu jest statyczna, wolno toczy się życie, każdy człowiek jest pochłonięty swoimi zajęciami.
Mimo że autor użył jasnych, żywych barw, nastrój obrazu jest smutny i melancholijny.
Z pewnością rolnik, pastuch oraz rybak byli świadkami smierci Ikara. Jednak chłopiec ich nie obchodził. Każdy był zajęty swoimi sprawami, których nie mógł przerwać. Możliwe, że oracz słyszał krzyk młodzieńca, lecz machnąwszy ręką powrócił do pracy. Także rybak zarzucający sieć oraz ludzie na statku widzieli Ikara, ale się od niego odwrócili. Jak mówi flamandzkie przysłowie : „Żaden oracz nie przerywa pracy z powodu śmierci człowieka”. Świadkowie wypadku mieli swój cel, do którego z uporem zmierzali. Mimo ż]e zdarzyła się tragedia, życie musi się dalej toczyć. Ikar postapił tez bezmyślnie ulegając emocjom. Był zbuntowanym nastolatkiem, który przeciwstawiał się swemu ojcu. Chciał przez krótką chwilę poczuć się swobodnie, zobaczyć inny świat. Jednak nie potrafił przewidziećskutków swojego czynu, więc spotkała go surowa kara.
