Na obrazie Petera Paula Rubensa „Sąd Parysa” z 1639 roku zauważyć można trzy piękne boginie w towarzystwie dwóch mężczyzn – młodego Erosa oraz bliżej niezidentyfikowanego chłopca.
Boginie, o których wspominałem już wcześniej, to Atensa, Hera, a także Afrodyta. Są one przedstawione jako kobiety dobrze zbudowane oraz na swój sposób atrakcyjne. Rubens w swoim dziele postanowił pokazać nagie bóstwa, aczkolwiek nie ukazując kobiecego łona.
Chociaż na pierwszy rzut oka wyżej wymienione postaci niczym się nie różnią, to po dogłębnej weryfikacji obrazu można doszukać się elementów, które zdradzają tożsamość poszczególnych kobiet. W ten sposób można wysnioskować, iż bogini stojąca tyłem to Hera, ponieważ obok niej zauważyć można pawa – ptaka poświęconego tej właśnie personie. Osobą pośrodku jest Afrodyta, łatwomożna się tego domyślić zważając na fakt, że jej nogi kurczowo trzyma się młody Eros. Ostatnią boginią jest Atena, a obok niej leży osprzet wojskowy, co charakteryzuje tą osobę.
Po lewej stronie obrazu widzimy posłańca z Olimpu; o czym świadczy chociażby to, że posiada on skrzydlaty hełm oraz skrzydła przyczepione do butów. W swojej lewej ręce trzyma „jabłko najpiękniejszej”, z kolei w prawej dzierży kadecu. Na obrazie tym dostrzeć możemy także Parysa, któremu towarzyszy pies pasterski. Parys zaś odziany jest w skórę zwierzęcą.
W tle widzimy pastwisko, na którym pasą się owce. Sam obraz utrzymany jest w ciemnych barwach, aczkolwiek pojawiają się w nim jasne elementy. Jak już wcześniej wspominałem, nad głowami bogiń unosi się osoba o nieznanej tożsamości trzymająca w ręku różę.
Moim zdaniem „Sąd Parysa” jest obrazem poruszającym ciekawą tematykę oraz wykonanym w sposób, który sprawia, że dzieło to przypadnie to gustu nawet najwybredniejszym krytykom.
