Od lat na morzach i oceanach pojawiał się „potwór”, który siał zgrozę dla wszystkich statków.
W celu poszukiwań tego „czegoś” utworzono specjalną grupę, która miała go złapać lub zabić. Początkowo myślano, że to wielki wieloryb. Długo nie można było odnaleźć uciekiniera, w końcu się udało.
Zaczął siępościg, jednak dla profesora Piotra Aronnax’a, jego lokaja Conseila i harpunnika skończył się kąpielą w morzu.
Po bezowocnej próbie cała trójka dostała się na pokład „potwora”. Okazało się, że jest to łódź podwodna, o nazwie „Nautilius”. Jej kapitan nakazał na siebie mówić „Nemo”.
Kilka dni później sterujący statkiem oznajmił Piotrowi o podróży dookoła podwodnego świata.
Od tej pory trójka przyjaciół poruszała się swobodnie po „Nautilius’ie. Zaczęli zwiedzać swój nowy dom. Ich przechadzka rozpoczęła się od salonu, w którym odkryli podmorskie muzeum. Biblioteka pokładowa była ogromna.
Pewnego dnia kapitan zaproponował załodze „spacer po lesie”. Początkowo ta wiadomość wywołała na nich zdumienie. Jak się okazałó mieli spacerować po głębinach w skafandrach wodoszczelnych, które wynalazł „Nemo”.
W parę tygodni po tej wycieczce statek osiadł na mieliźnie, a kapitan pozwolił „gościom” opuścić pokład i udać się na wyspę ludożerców.
Dalsza część rejsu rozpoczęłą się kilka dni po „spacerze”.
W pewnym momęcie statkiem poruszył ogrąmny wstrząs. Myślano, że nic się nie stało, jednak tak nie było. Piotr, jak się okazało był także lekarzem. Miał zbadać jedną z osób znajdujących się na okręcie. Diagnoza była straszna. Rany, jakie poniósł były śmiertelne. „Pogrzeb” odbył się na rafie koralowej.
Podczas trzeciej wyprawy na głębiny pokazano załodze wielką perłę. W czasie tego wydarzenia kapitan uratował przed rekinem jednego z poławiaczy pereł.
„Pan” wód pokazywł załodze coraz to ciekawsze rzeczy. Odkrył na przykład tunel łączący Morze Czerwone z Morzem Śródziemnym lub pokazał profesorowi zatopioną Atlantydę. Z wygasłego wulkanu wydobywał węgiel służący do wytwarzania prądu.
Po wizycie w kopalni ruszono na biegun południowy. Droga nań nie była niebezpieczna, zaś powrotna niemal skończyła się śmiercią dla Aronnax’a. Po tej katastrofie wszystko wróciło do normy.
Ned Land obmyślał plan ucieczki, ponieważ przeszkadzała mu monotonia łodzi. Jego plan został użyty podczas uciekania ze statku, który znalazł się w wirze morskim. Naszczęście cała załoga wylądowała bezpiecznie na wyspie.
Byłto koniec pasjonującej przygody przyjaciół pod powierzchniami mórz i oceanów.
Biografia autora:
Juliusz Verne (1828-1905), francuski pisarz. Klasyk literatury przygodowej, podróżniczej i SF. Ukończył prawo na uniwersytecie w Paryżu, pracował jako sekretarz w teatrze, następnie był agentem giełdowym, by wreszcie całkowicie poświęcić się pracy pisarskiej.
Sławę, popularność i majątek przyniósł mu liczący ponad 50 pozycji cykl powieściowy zapoczątkowany 1863 utworem Cinq semaines en ballon. Dysponował rozległą wiedzą z dziedziny matematyki, fizyki i geografii, wykorzystywaną do stworzenia wizji nieograniczonej potęgi nauki i techniki, pełnej rozmachu i fantazj. Niektóre z jego literackich pomysłów okazały się prorocze, np. okręt podwodny w 20 000 mil podmorskiej żeglugi.
Bohaterowie:
-pierwszoplanowi: Kapitan Nemo, Piotr Arronax
-drugoplanowi: Ned Land, Conseil, załoga „Nautilusa”, Kapitan Ferragut
Akcja rozgrywa się w roku 1866 w XIX wieku.
Miejsce akcji: Ocean Atlantycki, Morze Śródziemne, Morze Czerwone, okolice biegunu południowego.
Plan wydarzeń:
1.Pojawienie się „czegoś” dziwnego na wodzie.
2. Poszukiwania
3. Niespodzianka
4. Oznajmienie Piotrowi o podróży
5. Zwiedzanie pokładu
6. „Spacer po lesie”
7. Przerwa
8. Dalsza część „wyprawy”
9. Ogromny wstrząs powodem śmierci członka załogi
10. Perła
11. Niezwykła mądrość kapitana
12. Wypadek na biegunie południowym
13. Wir morski kończący przygodę
