Dlaczego układ odpornościowy nie niszczy HIV-u?
Po zakażeniu organizm zaczyna produkcję tzw. przeciwciał, tj. specjalnych białek przeznaczonych do atakowania i niszczenia obcych substancji. Układ odpornościowy dysponuje także komórkami zwanymi limfocytami, które mogą atakować wirusa, jak i komórki do których już wtargnął. Szczególna rolę odgrywają tu komórki T, które biorą udział w rozpoznawaniu „najeźdźców”. Wirus HIV niszczy właśnie te komórki i dlatego przeciwciała nie rozpoznają jego obecności i nie wiedzą, kogo mają atakować. Wirus AIDS po wniknięciu do komórki może się też utaić i czekać na odpowiednią chwilę do ataku. HIV ma też wyjątkową zdolność mutacji, czyli zmiany swojej budowy. Jest to ogromnym utrudnieniem dla układu odpornościowego w przygotowaniu planu efektywnego ataku.
Po jakim czasie od zakażenia HIV-em występują pierwsze objawy infekcji?
W 2-3 tygodnie od zakażenia u niektórych osób mogą wystąpić objawy ostrego zespołu pseudogrypy. Potem następuje długi okres bez żadnych objawów, który może trwać przez wiele lat. Wtedy istnieje niebezpieczeństwo nieświadomego przeniesienia wirusa na innych ludzi. W końcu najczęściej po 8-10 latach, zakażony człowiek wykazuje objawy rozwoju choroby.
Jakie są wczesne objawy zakażenia HIV-em?
Do często występujących objawów zakażenia HIV-em należą:
– bardzo wysoka gorączka (około 40 stopni), trwająca dłużej niż 3-5 dni
– kaszel połączony z odkrztuszaniem wydzieliny z płuc, trwający kilka tygodni
– purpurowe plamki na skórze, które nie są wynikiem podrażnienia przez kontakt z różnymi chemikaliami
– zakażenia i skaleczenia, które mimo leczenia nie goją się
– znużenie i osłabienie trwające wiele tygodni, pojawiające się bez żadnej przyczyny
– powiększenie węzłów chłonnych do wielkości wiśni lub większej, co najmniej w dwu miejscach ciała
– gwałtowna utrata ciężaru ciała (5 kg i więcej), która nie jest wynikiem odchudzania się
– częste, nawracające zaziębienia, grypy i pseudogrypy, trwające po kilka dni
– częste biegunki pojawiające się bez żadnej przyczyny
Mój przyjaciel twierdzi, że podczas pierwszego stosunku płciowego nie można zarazić się wirusem AIDS. Czy to prawda?
Oczywiście można się zakazić HIV-em nawet podczas jednego stosunku – podobnie jak jeden stosunek płciowy wystarczy, żeby zajść w ciążę. Podczas każdego ryzykownego zachowania narażasz się na zakażenie HIV-em. I nie ma najmniejszego znaczenia, czy jest to pierwszy, czy też tysięczny raz.
Czy kleszcze oraz komary i inne owady przenoszą HIV?
Kleszcze, komary i inne owady, które zasysają krew, nie są zdolne do przenoszenia wirusa AIDS. Komary i kleszcze tylko zasysają krew z czyjegoś ciała, nie mogą jej wstrzyknąć. A nawet jeśliby mogły, to jej ilość byłaby zbyt mała, żeby zakazić drugiego człowieka.
Jakie są sposoby uprawiania bezpiecznego seksu?
Do praktyk bezpiecznego seksu należą wszystkie te, które tylko możesz sobie wyobrazić, a które nie prowadzą do bezpośredniego kontaktu Twego układu krwionośnego z płynami tkankowymi partnerki (partnera). Bezpieczne będą zatem stosunki pochwowe lub analne z użyciem prezerwatywy. Praktyki bezpiecznego seksu polegają również na całowaniu, dotykaniu, masowaniu, masturbacji.
Czy wszystkie rodzaje prezerwatyw chronią przed wirusem AIDS?
Nie. Powinno się stosować tylko prezerwatywy z gumy lateksowej. Warto stosować prezerwatywy pokryte nonoxynolem-9. Jest to środek plemnikobójczy, który może zapobiec przeniesieniu wirusa AIDS.
Czy stosunek przerywany chroni przed zakażeniem?
Stosunek przerywany czyli wyjęcie członka z ust, odbytu lub pochwy partnerki czy partnera przed wytryskiem nasienia zmniejsza możliwość zakażenia, ale całkowicie przed nim nie chroni. Wirus AIDS może się znajdować w wydzielinie przedejakulacyjnej, która wydostaje się z członka przed wytryskiem nasienia, i wraz z nią może nastąpić przeniesienie wirusa.
Czy pocałunki „z językiem” są bezpieczne?
Chociaż wykryto wirusa AIDS w ślinie, to ze względu na niewielkie jego ilości takie pocałunki nie stanowią większego niebezpieczeństwa. Trzeba by połknąć kilka litrów śliny partnera, by zawarty w niej HIV stał się groźny. Niemniej dla całkowitego bezpieczeństwa zaleca się, by osoby ze skaleczeniami lub rankami w jamie ustnej czy na języku nie całowały się w sposób powodujący wymianę dużych ilości śliny.
Kto powinien poddać się testowi na HIV?
Zbadany powinien być każdy, kto uczestniczył w ryzykownych kontaktach w ciągu ostatnich 15 lat, a w szczególności uprawiał seks bez prezerwatywy, wstrzykiwał sobie dożylnie narkotyki, miał transfuzję krwi lub otrzymał przeszczep. Należy dobrze przemyśleć całą sprawę przed podjęciem decyzji o przeprowadzeniu badania. Niektórzy chcą się po prostu upewnić, że wszystko jest w porządku i potem kiedy wynik jest dodatni, okazuje się, że byli kompletnie nie przygotowani na taką ewentualność.
Jeden z moich znajomych ma AIDS i moi koledzy chcą, bym przestał z nim rozmawiać. W jaki sposób mogę im wytłumaczyć, że wszystko jest w porządku?
Najlepszym sposobem postępowania z ludźmi, którzy nie rozumieją, na czym polega AIDS, jest zaznajomienie ich z faktami. Daj im książkę, ulotkę jednej z organizacji zajmujących się oświatą zdrowotną w związku z AIDS. Pamiętaj, że oni boją się AIDS dlatego, że nie rozumieją, o co tu chodzi. Pomóż im poznać prawdę o HIV i AIDS. Im więcej będzie tych, którzy rozumieją AIDS, tym bardziej będą się rozwiewać obawy z tą chorobą związane.
