Panny, które na wielkim Parnazie mieszkacie, A ippokreńską rosą włosy swe maczacie, Jeslim się wam zachował jako żyw statecznie, Ani mam wolej z wami rozłączyć się wiecznie; Jesli królom nie zaźrzę pereł ani złota, A milsza mi daleko niż pieniądze… Czytaj dalej
Nad nią jest Koń skrzydlaty; jej warkocz plecionyZ jego brzuchem jest jednym płomieniem spojony.Ku tej gwiaździe trzy drugie Koniowi należą,Które na jego bokach cztermi kąty leżąJasne i wielkie; głowa nie tak jasno goreAni szyja, choć wielka czeluść ma tak sporeŚwiatło,… Czytaj dalej
Cztery Koła przedniejsze każdemu znać trzeba,Kto chce lotnych lat bieg znać i porządek nieba.Przy wszytkich są widome znaki położoneTak obfite, że jedne z drugimi spojone.Same Koła statecznie są umiarkowane,Ale tak, że dwie a dwie z sobą porównane.Jeśli kiedy w pogodną… Czytaj dalej
Niedaleko tej głowy okrutnego wężaWidać żałosny wyraz poklękłego męża:Ręce ma rozciągnione, końcem prawej nogiNiezmierzonego Smoka przyciska łeb srogi.
Jako więc orzeł młody, na gniażdzie WysokiemSiedząc, za ojcem patrzą niespuszczonym okiem,Kiedy albo wysoko buja pod obłoki,Albo prędki zwierz goni l drapieżne smoki,Aż się i sam za czasem wylecieć ostraszy,A oto na cień jego wsz^tek rodzaj ptaszyI polne uciekają stada,… Czytaj dalej
Hydra wielkie na niebie miejsce zastąpiła,Głowę swą straszliwą pod Rakiem położyła,Grzbiet pode Lwem się snuje, a koniec ogonaDziwnie urodzonego dosięga Chirona.Na grzbiecie Czasza stoi, Kruk w pośladek kłuje,Procyjon pod Bliźnięty jaśnie połyskuje.A to są wszystki znaki, które wedla siebieSwym porządkiem… Czytaj dalej
Jest źwierzę o jednym oku, Które zawżdy stoi w kroku; Ślepym bełtem w nie strzelają, A na oko ugadzają. Głos jego by piorunowy, A zalot nieprawie zdrowy.
Bo i Erydanowa woda tu wniesiona,A ciągnie się od lewej nogi Oryjona.Sidła, którymi zjęta jest oboja Ryba,Zbiegają się na ostrym czubie WielorybaPod jednę spólną gwiazdę, która tak węzłowiTemu należy, jako i Wielorybowi.Te zaś drobnym i bladym światłem opatrzone,Między styrem a… Czytaj dalej
Nie zawżdy bystre wiatry morza przedymająAni wały gwałtowne w brzegi uderzają;Nie zawżdy niepogoda na niebie panuje:Czasem się też i słońce wdzięczne ukazuje,I wiatry ucichają, i morze gniewliweStanowi nawałności swoje popędliwe.I Fortuna nie zawżdy groźno się nam stawi:Bywa też czas, że… Czytaj dalej
Wieczór, młodzieńcy, przyszedł krom żadnej zabawyWieczór na niebie wyniósł swój promień łaskawy;Czas powstać, czas na chwilę pokój dać tańcowi,A zaśpiewać dawnemu g’woli zwyczajowi. Panny! Młodzieńcy wstali, wstańcie ku nim i wy:Oto widać na niebie Wieczór niewątpliwy. Tak wierę! Jako prędko,… Czytaj dalej
