Pamiątka – (Norwid)

Jeżeli kiedy płatne serca dzwonów
Leniwo zadrżą, echo porwie jęki
I do wesołych rzuci je salonów –
Ty westchnij! – smutek uzalotnia wdzięki…

*
A jeśli karta będzie pogrzebowa
Po rogach ulic czernić się, z nazwiskiem –
Ty odwróć oczy; wraz podąży nowa
Oczekiwanym ciesząc w i d o w i s k i e m…

*
A jeśli w cmentarz się zapuścisz głuchy,
Ku ziemi czoło chyląc zamyślone,
I zerwiesz listek – niźli będzie suchy,
Pamiętaj, proszę, przegrać go w z i e l o n e.

*
Kto wygra – [niech ci] te powtórzy słowa,
Dla jakich miałem nieprzyjaciół wielu:
„Nie szukaj świata, kochaj i… bądź zdrowa…
A za umarłych módl się – po weselu.”