PODATEK ROLNY:
Jest to podatek bezpośredni, przychodowy (od przychodu szacunkowego), roczny.
1. Podatnik (podmiot):
Forma organizacyjno-prawna podatnika jest obojętna. Obowiązek podatkowy w podatku rolnym, na osobach fizycznych, osobach prawnych, jednostkach organizacyjnych nie mających osobowości prawnej.
Obowiązek ciąży na następujących podmiotach:
• właścicielach albo samoistnych posiadaczach gruntów wchodzących w skład gospodarstw rolnych lub
• posiadaczach gruntów wchodzących w skład gospodarstw rolnych stanowiących własność Skarbu Państwa lub gminy.
• nadleśnictwach i jednostkach organizacyjnych Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa (od gruntów pozostających w zarządzie Lasów Państwowych oraz wchodzących w skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa);
• dzierżawcach gruntów wydzierżawionych na podst. umowy zawartej stosownie do przepisów o ubezpieczeniu społecznym rolników;
• spółdzielni produkcyjnej od gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego,
wniesionych do spółdzielni produkcyjnych jako wkład gruntowy.
Jeżeli gospodarstwo rolne stanowi współwłasność małżonków lub odrębną własność każdego
z nich, obowiązek podatkowy ciąży łącznie na obojgu małżonkach.
Obowiązek ciąży na tej osobie będącej współwłaścicielem lub współposiadaczem gospodarstwa, która to gospodarstwo prowadzi w całości, a jeżeli gospodarstwo rolne prowadzą wszyscy lub niektórzy spośród współwłaścicieli (współposiadaczy) albo żaden z nich – obowiązek podatkowy ciąży solidarnie na wszystkich współwłaścicielach (współposiadaczach).
2. Przedmiot podatku:
Przedmiotem podatku rolnego są grunty gospodarstw rolnych (art. § 1).
Gospodarstwo rolne – ustawodawca buduje definicję gospodarstwa dwuczłonowo. W każdym z członów pojawia się jednak definicja hektara (1 ha = 100 arów = 1000 m2).
Za gospodarstwo rolne dla celów podatku rolnego uważa się obszar:
• użytków rolnych,
• gruntów pod stawami sklasyfikowanych w operatach ewidencyjnych jako użytki rolne
• gruntów pod zabudowaniami związanymi z prowadzeniem tego gospodarstwa o:
a) łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha fizyczny (do hektara fizycznego ustawodawca odnosi całość gospodarstwa);
b) powierzchni użytków rolnych przekraczającej 1 ha przeliczeniowy (do hektara przeliczeniowego natomiast tylko obszar użytków rolnych).
Ustawodawca nie formułuje definicji gospodarstwa w kontekście zwartej powierzchni, może to być obszar rozrzucony po całej Polsce.
3. Podstawa opodatkowania:
Podstawę opodatkowania podatkiem rolnym stanowi liczba hektarów przeliczeniowych.
Liczbę hektarów przeliczeniowych ustala się na podstawie:
a) powierzchni rzeczywistej użytków rolnych – można ją ustalić na podstawie aktu notarialnego lub ewidencji gruntów;
b) rodzaju użytków rolnych – ustawodawca mówi o następujących klasach użytków:
• łąkach i pastwiskach;
• gruntach ornych;
• sadach (które nie występują jednak w tabelce ustalającej rodzaje użytków i nie mają one oddzielnego przelicznika, traktowane są one jak grunty orne);
c) klas użytków rolnych wynikających z ewidencji gruntów (klasa wyraża jakość gruntu, im cyfra jest niższa, tym jakość jest lepsza i większe jest obciążenie podatkiem; klasę podatkową można zmienić ;istnieją też podklasy);
d) zaliczenia użytków rolnych do okręgu podatkowego – MF w porozumieniu z ministrem rolnictwa, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Izb Rolniczych, w drodze rozporządzenia, zalicza każdą gminę, miasto oraz dzielnicę miasta do jednego z 4 okręgów podatkowych w zależności od warunków ekonomicznych i produkcyjno-klimatycznych.
Zmiana okręgu określonego w rozporządzeniu:
• wojewoda na wniosek rady gminy może, po zasięgnięciu opinii izby rolniczej, w szczególnych, gospodarczo uzasadnionych wypadkach zaliczyć niektóre gminy do innego okręgu podatkowego niż określony w rozporządzeniu, jednakże nie może to spowodować zmniejszenia liczby hektarów przeliczeniowych dla tego województwa o więcej niż 1,5%.
• rada gminy, po zasięgnięciu opinii izby rolniczej, może w szczególnych, gospodarczo uzasadnionych wypadkach zaliczyć niektóre wsie do innego okręgu podatkowego niż określony dla gminy, jednakże nie może to spowodować zmniejszenia liczby hektarów przeliczeniowych dla tej gminy o więcej niż 1,5%.
Grunty pod stawami zarybionymi bez względu na miejsce położenia przelicza się na hektary przeliczeniowe według następujących przeliczników:
1) 1 ha stawu zarybionego łososiem, trocią, głowacicą, palią i pstrągiem – 1,0 ha przeliczeniowy,
2) 1 ha stawu zarybionego innymi gatunkami ryb – 0,20 ha przeliczeniowego.
4. Stawka podatku:
Stawka podatkowa to równowartość ceny 2,5 q żyta.
Podatek rolny od 1 ha przeliczeniowego za rok podatkowy wynosi równowartość pieniężną 2,5 q żyta, obliczoną według średniej ceny skupu żyta za pierwsze trzy kwartały roku poprzedzającego rok podatkowy.
Średnią cenę skupu ustala się na podstawie komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, ogłaszanego w MP w terminie 20 dni po upływie trzeciego kwartału.
Rady gmin są uprawnione do obniżenia cen skupu , przyjmowanych jako podstawa obliczania podatku rolnego na obszarze gminy.
Przykład na obliczenie podatku rolnego:
Stawka 85 zł.
Skład gospodarstwa rolnego:
• 3 ha gruntów ornych w 3 klasie (wskaźnik do obliczenia hektara przeliczeniowego 1,25);
• 3 ha łąk i pastwisk w 4 klasie (0,55);
• 2 ha sadu w 4 klasie (0,8);
• 2 ha stawów zarybionych gorszym gatunkiem ryb (0,2).
Wszystkie grunty są położone w IV okręgu.
Obliczamy hektar przeliczeniowy:
3 x 1,25 + 3 x 0,55 + 2 x 0,8 + 2 x 0,2 = 3,75 + 1,65 + 1,6 + 0,4 = 7,4
W podatku rolnym liczy się hektary przeliczeniowe aby urealnić podatek (jest on przy tym niezależny od tego czy rolnik gruntu używa czy nie).
5. Obowiązek podatkowy:
Obowiązek podatkowy powstaje od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym zaistniały okoliczności uzasadniające powstanie tego obowiązku (np. nabycie gruntu).
Obowiązek podatkowy wygasa ostatniego dnia miesiąca, w którym przestały istnieć okoliczności uzasadniające ten obowiązek.
Jeżeli obowiązek podatkowy powstał lub wygasł w ciągu roku, podatek rolny za ten rok ustala się proporcjonalnie do liczby miesięcy, w których istniał ten obowiązek.
Jeżeli w ciągu roku podatkowego grunty gospodarstwa rolnego zostały zajęte na prowadzenie innej działalności gospodarczej niż działalność rolnicza lub po zaprzestaniu prowadzenia tej działalności przywrócono na tych gruntach działalność rolniczą albo z innych powodów powierzchnia uległa zmniejszeniu lub zwiększeniu, kwota należnego podatku rolnego ulega obniżeniu lub podwyższeniu, poczynając od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła ta zmiana.
Osoby fizyczne są obowiązane złożyć właściwemu organowi gminy pisemne informacje w terminie 14 dni od dnia zaistnienia okoliczności uzasadniających powstanie albo wygaśnięcie obowiązku w podatku rolnym lub o zaistnieniu zmian, o których mowa powyżej.
6. Warunki płatności:
Podatników dzielimy na:
a) osoby fizyczne:
Podatek rolny na rok podatkowy od osób fizycznych ustala, w drodze decyzji, wójt (burmistrz, prezydent) właściwy ze względu na miejsce położenia gruntów. Podatek jest płatny w ratach, w terminach do dnia 15 marca, 15 maja, 15 września i 15 listopada roku podatkowego.
Jeżeli w ciągu roku podatkowego nastąpiło wygaśnięcie obowiązku podatkowego w podatku rolnym lub zaistniały zmiany związane z zaprzestaniem lub wznowieniem działalności rolniczej, wójt (burmistrz, prezydent) dokonuje zmiany decyzji, którą ustalono ten podatek. Rada gminy może zarządzać pobór podatku rolnego od osób fizycznych w drodze inkasa oraz
określać inkasentów i wysokość wynagrodzenia za inkaso.
b) inne podmioty:
Osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej, jednostki organizacyjne Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa oraz jednostki organizacyjne Lasów Państwowych są obowiązane:
1) składać, w terminie do dnia 15 stycznia, organowi gminy, właściwemu ze względu na miejsce położenia gruntów, deklaracji na podatek rolny na dany rok podatkowy, sporządzone na formularzu według ustalonego wzoru, a jeżeli obowiązek podatkowy powstał po tym dniu – w terminie 14 dni od dnia zaistnienia okoliczności uzasadniających powstanie tego obowiązku,
2) odpowiednio skorygować deklaracje, w razie zaistnienia zmian związanych z zaprzestaniem lub wznowieniem działalności rolniczej, w terminie 14 dni od dnia zaistnienia tych zmian,
3) wpłacać obliczony w deklaracji podatek rolny – bez wezwania – na rachunek budżetowy właściwej gminy w terminach do dnia 15 marca, 15 maja, 15 września i 15 listopada.
7. Wyłączenia, zwolnienia, ulgi:
Wyłączenia:
Nie podlegają opodatkowaniu, z zastrzeżeniem ust. 2, grunty:
1) pod jeziorami i wodami płynącymi, grunty, na których mieszczą się zbiorniki wody służące do zaopatrzenia ludności w wodę, oraz grunty pod wałami przeciwpowodziowymi,
2) stanowiące nieużytki,
3) wpisane do rejestru zabytków, pod warunkiem ich zagospodarowania i utrzymania zgodnie z przepisami o ochronie zabytków,
4) zajęte na prowadzenie innej działalności gospodarczej niż działalność rolnicza,
5) stanowiące działki przyzagrodowe członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych, którzy osiągnęli wiek emerytalny bądź są inwalidami I lub II grupy,
6) wyłączone na cele nierolnicze na podstawie ostatecznych decyzji administracyjnych (podlegają one jednak opodatkowaniu podatkiem rolnym przez okres do 2 lat od dnia wydania ostatecznej decyzji administracyjnej, w wypadku gdy w tym okresie na gruntach tych prowadzona jest działalność rolnicza).
Ulgi:
Część z ulg występuje samodzielnie a część po zwolnieniach.
a) Samodzielne:
• Ulga inwestycyjna (nie jest to ulga przyznawana za remonty):
Podatnikom podatku rolnego przysługuje ulga inwestycyjna z tytułu wydatków poniesionych na:
• budowę lub modernizację budynków inwentarskich oraz obiektów służących ochronie środowiska,
• zakup i zainstalowanie deszczowni urządzeń melioracyjnych i urządzeń zaopatrzenia gospodarstwa w wodę, oraz urządzeń do wykorzystywania na cele produkcyjne naturalnych źródeł energii (wiatru, biogazu, słońca, spadku wód).
Ulga inwestycyjna przyznawana jest po zakończeniu inwestycji i polega na odliczeniu od należnego podatku rolnego od gruntów położonych na terenie gminy, w której została dokonana inwestycja – w wysokości 25% udokumentowanych rachunkami nakładów inwestycyjnych.
Ulga z tytułu tej samej inwestycji nie może być stosowana dłużej niż przez 15 lat.
Podatnik traci prawo do odliczenia od podatku rolnego nie wykorzystanej kwoty ulgi inwestycyjnej w przypadku sprzedaży obiektów i urządzeń, od których przyznana została ta ulga, lub przeznaczenia ich na inne cele niż określone.
MF, w drodze rozporządzenia, określi tryb postępowania przy stosowaniu ulg
inwestycyjnych.
• Ulga związana z odbywaniem służby wojskowej:
• Przy opodatkowaniu gospodarstw rolnych:
1) żołnierzy odbywających zasadniczą służbę wojskową lub długotrwałe przeszkolenie wojskowe,
2) osób spełniających zastępczo obowiązek służby wojskowej w formie skoszarowanej
– prowadzących te gospodarstwa bezpośrednio przed powołaniem do służby, stosuje się ulgę w podatku rolnym w wysokości 60%.
• Przy opodatkowaniu gospodarstw rolnych członków rodzin osób wymienionych które bezpośrednio przed powołaniem do służby pracowały w tych gospodarstwach zamieszkiwały i nie osiągały przychodów z innych źródeł, stosuje się ulgę w podatku rolnym w wysokości 40%.
Ulgi powyższe stosuje się od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osoba została powołana do odbycia służby wojskowej, do końca miesiąca, w którym nastąpiło
zwolnienie z tej służby.
• Ulga związana z położeniem na określonej wysokości:
Podatek rolny od gruntów położonych na terenach podgórskich i górskich obniża się o 30% dla gruntów klas I, II, IIIa i IIIb, a o 60% dla gruntów klas IVa, IV i IVb.
Za miejscowości położone na terenach podgórskich i górskich uważa się miejscowości, w których co najmniej 50% użytków rolnych jest położonych powyżej 350 m nad poziomem morza. Wykaz tych miejscowości dla województwa ustala terenowy organ administracji państwowej o właściwości ogólnej stopnia wojewódzkiego. Jest to ulga przyznawana z urzędu.
• Ulga związana z klęską żywiołową:
W razie wystąpienia klęski żywiołowej, która spowodowała istotne szkody w budynkach, ziemiopłodach, inwentarzu żywym lub martwym albo w drzewostanie, przyznaje się podatnikom ulgi w podatku rolnym przez zaniechanie jego ustalania albo poboru w całości lub w części, w wysokości zależnej od rozmiarów strat spowodowanych klęską w gospodarstwie rolnym. Przy przyznawaniu ulg i ustalaniu ich wysokości uwzględnia się wysokość otrzymanego odszkodowania z tytułu ubezpieczenia ustawowego. Ulgę przyznaje się za ten rok podatkowy, w którym klęska miała miejsce; jeżeli klęska miała miejsce po zapłaceniu podatku za dany rok, ulgę stosuje się w następnym roku podatkowym.
Zwolnienia:
Zwalnia się od podatku rolnego:
1) użytki rolne klasy V, VI i VIz,
2) grunty położone w pasie drogi granicznej,
3) grunty orne, łąki i pastwiska objęte melioracją – w roku, w którym uprawy zostały zniszczone wskutek robót drenarskich,
4) grunty lub prawo wieczystego użytkowania gruntów, nabyte w drodze kupna na utworzenie nowego lub powiększenie już istniejącego gospodarstwa do powierzchni nie przekraczającej 100 ha, oraz grunty Państwowego Funduszu Ziemi i Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa objęte w trwałe zagospodarowanie w celu utworzenia nowego gospodarstwa lub powiększenia gospodarstwa już istniejącego do powierzchni nie przekraczającej 100 ha – na okres 5 lat,
5) grunty powstałe z zagospodarowania nieużytków – na okres 5 lat, licząc od roku następnego po zakończeniu zagospodarowania,
6) grunty otrzymane w drodze wymiany lub scalenia – na 1 rok następujący po roku, w którym dokonano wymiany lub scalenia gruntów,
7) użytki rolne, na których zaprzestano produkcji rolnej, z tym że zwolnienie może dotyczyć nie więcej niż 20% powierzchni użytków rolnych gospodarstwa rolnego, lecz nie więcej niż 10 ha – na okres nie dłuższy niż 3 lata.
Po upływie okresu zwolnienia, o którym mowa w pkt 4, 5 i 6, stosuje się ulgę w podatku rolnym, polegającą na obniżeniu podatku w pierwszym roku o 75% i w drugim roku o 50% (przykład ulgi niesamodzielnej).
PODATEK LEŚNY:
Podatek ten jest normowany ustawą o lasach. Jest to podatek od przychodu szacunkowego, roczny, bezpośredni.
1. Podmiot:
Zakres podmiotowy jest maksymalnie szeroki.
Obowiązek podatkowy w podatku leśnym, ciąży na osobach fizycznych, osobach prawnych, jednostkach organizacyjnych nie mających osobowości prawnej, które:
• są właścicielami albo samoistnymi posiadaczami lasów lub
• posiadają lasy stanowiące własność Skarbu Państwa lub gminy na podstawie zawartej umowy lub innego tytułu prawnego, a także bezumownie.
Obowiązek podatkowy ciąży solidarnie na wszystkich współwłaścicielach lub współposiadaczach.
Obowiązek podatkowy ciąży łącznie na obojgu małżonkach.
Obowiązek podatkowy w podatku leśnym od lasów pozostających w zarządzie Lasów Państwowych oraz wchodzących w skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa, ciąży odpowiednio na:
• nadleśnictwach faktycznie władających lasami
• jednostkach organizacyjnych Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa, faktycznie władających lasami.
2. Przedmiot:
Lasem w rozumieniu ustawy jest grunt:
1) o zwartej powierzchni co najmniej 0,10 ha, pokryty roślinnością leśną (uprawami leśnymi) – drzewami i krzewami oraz runem leśnym – lub przejściowo jej pozbawiony:
a) przeznaczony do produkcji leśnej lub
b) stanowiący rezerwat przyrody lub wchodzący w skład parku narodowego albo
c) wpisany do rejestru zabytków,
2) związany z gospodarką leśną, zajęty pod wykorzystywane dla potrzeb gospodarki leśnej: budynki i budowle, urządzenia melioracji wodnych, linie podziału przestrzennego lasu, drogi leśne, tereny pod liniami energetycznymi, szkółki leśne, miejsca składowania drewna, a także wykorzystywany na parkingi leśne i urządzenia turystyczne
3. Podstawa opodatkowania:
Podstawą opodatkowania jest liczba hektarów przeliczeniowych lub fizycznych w zależności od rodzaju lasu (podatnik nie może dowolnie wybierać podstawy opodatkowania).
a) Liczba hektarów przeliczeniowych jako podstawa opodatkowania:
Podstawę opodatkowania podatkiem leśnym, stanowi liczba hektarów przeliczeniowych – ustalona na podstawie:
• powierzchni głównych gatunków drzew w drzewostanie
• klas bonitacji drzewostanu dla głównych gatunków drzew – wynikających z planu urządzenia lasu lub uproszczonego planu urządzenia lasu (jest to wskaźnik gospodarczego wykorzystania drewna stały dla określonych gatunków, są klasy od Ia do
V; im klasa jest niższa tym drewno jest lepsze i podatek wyższy).
b) Liczba hektarów fizycznych jako podstawa opodatkowania:
Dla lasów
• ochronnych,
• wchodzących w skład rezerwatów przyrody i parków narodowych
• dla których nie ma sporządzonego planu urządzenia lasu lub uproszczonego planu urządzenia lasu,
podstawą opodatkowania podatkiem leśnym jest liczba hektarów fizycznych lasów i gruntów leśnych, ustalona na podstawie ewidencji gruntów.
4. Stawki:
a) Podatek leśny od 1 ha przeliczeniowego za rok podatkowy wynosi równowartość pieniężną 0,2 m3 drewna, obliczoną według średniej ceny sprzedaży drewna uzyskanej przez nadleśnictwa za pierwsze trzy kwartały roku poprzedzającego rok podatkowy. Średnią cenę sprzedaży drewna, o której mowa w ust. 1, ustala się na podstawie komunikatu Prezesa GUS, ogłaszanego MP w terminie 20 dni po upływie trzeciego kwartału. Rada Gminy nie może tej ceny obniżyć.
b) Podatek leśny od 1 ha fizycznego za rok podatkowy wynosi równowartość pieniężną 0,3 q żyta. Równowartość pieniężną żyta ustala się według ceny określonej w komunikacie Prezesa GUS dla celów podatku rolnego. Rada gminy ma możliwość obniżenia tej stawki ale tylko w wypadku obniżki na poczet podatku rolnego.
5. Obowiązek podatkowy:
Obowiązek podatkowy powstaje od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym zaistniały okoliczności uzasadniające powstanie tego obowiązku.
Obowiązek podatkowy wygasa ostatniego dnia miesiąca, w którym przestały istnieć okoliczności uzasadniające ten obowiązek.
Jeżeli obowiązek podatkowy powstał lub wygasł w ciągu roku, podatek leśny za ten rok ustala się proporcjonalnie do liczby miesięcy, w których istniał obowiązek.
Jeżeli w ciągu roku podatkowego las został zajęty na prowadzenie innej działalności gospodarczej niż działalność leśna lub po zaprzestaniu prowadzenia tej działalności przywrócono działalność leśną, albo z innych powodów jego powierzchnia uległa zmniejszeniu lub zwiększeniu – kwota należnego podatku leśnego ulega obniżeniu lub podwyższeniu, poczynając od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła ta zmiana.
Osoby fizyczne są obowiązane złożyć właściwemu organowi gminy informacje w terminie 14 dni od dnia zaistnienia okoliczności uzasadniających powstanie albo wygaśnięcie obowiązku w podatku leśnym lub o zaistnieniu zmian w zakresie prowadzenia działalności związanej z gospodarką leśną oraz innych zmian powodujących obniżenie lub podwyższenie kwoty należnego podatku leśnego.
6. Warunki płatności:
Podatników dzielimy na dwie kategorie.
a) Osoby fizyczne:
Podatek leśny na rok podatkowy od osób fizycznych ustala, w drodze decyzji, wójt (burmistrz, prezydent) właściwy ze względu na miejsce położenia lasu.
Podatek jest płatny w 4 ratach, w terminach do dnia 15 marca, 15 maja, 15 września i 15 listopada roku podatkowego.
Jeżeli w ciągu roku podatkowego nastąpiło wygaśnięcie obowiązku podatkowego w podatku leśnym lub zaistniały zmiany związane z gospodarką leśną (podjecie lub zaprzestanie działalności w zakresie gospodarki leśnej) lub zmiany powierzchni lasu, wójt (burmistrz, prezydent) dokonuje zmiany decyzji, którą ustalono ten podatek.
Rada gminy może zarządzać pobór podatku leśnego od osób fizycznych w drodze inkasa oraz
określać inkasentów i wysokość wynagrodzenia za inkaso.
b) Inne podmioty:
Osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej, nadleśnictwa oraz jednostki organizacyjne Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa są obowiązane:
1) składać, w terminie do dnia 15 stycznia, organowi gminy, właściwemu ze względu na miejsce położenia lasów, deklaracje na podatek leśny na dany rok podatkowy, sporządzone na formularzu według ustalonego wzoru, a jeżeli obowiązek podatkowy powstał po tym dniu – w terminie 14 dni od dnia wystąpienia okoliczności uzasadniających powstania tego obowiązku,
2) odpowiednio skorygować deklaracje, w razie zaistnienia zmian w zakresie gospodarki leśnej lub powierzchni lasu w terminie 14 dni od dnia zaistnienia tych zmian,
3) wpłacać obliczony w deklaracji podatek leśny – bez wezwania – na rachunek budżetu
właściwej gminy za poszczególne miesiące do dnia 15 każdego miesiąca.
7. Wyłączenia, zwolnienia, ulgi
Wyłączenia:
Opodatkowaniu podatkiem leśnym podlegają wszystkie lasy, z wyjątkiem:
1) nie związanych z gospodarką leśną,
2) zajętych na ośrodki wypoczynkowe, działki budowlane i rekreacyjne,
3) wyłączonych decyzjami administracyjnymi z gospodarki leśnej na cele inne niż leśne.
Zwolnienia:
Zwalnia się od podatku leśnego lasy:
1) z drzewostanem w wieku do 40 lat,
2) wpisane do rejestru zabytków.
Rada gminy może wprowadzić inne zwolnienia.
Praktycznie nie ma ulg ustawowych. Zarówno w podatku leśnym jak i rolnym ulgi może
wprowadzić rada gminy. Podatek ten wpływa do budżetu gminy.
Jeżeli chodzi o wyróżnienia podatków lokalnych to należy użyć łącznie 2 kryteriów:
• Budżet do którego wpływa podatek (podatek rolny i leśny wpływają do budżetu gminy);
• Ustawa która reguluje dany podatek (nie są to jednak podatki zawarte w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych, dlatego nie spełniają tego kryterium).
