Charakterystyka Hektora i Achillesa (podpunkty do rozwiniecia) w oparciu o fragmenty „Iliady” Homera oraz najczesciej uzywane srodki stylistyczne
HEKTOR:
– czuje on respekt przed swoim przeciwnikiem z ktorym mimo tego, iz probuje odwlec ten moment musi sie zmierzyc,
– szanował on bardzo prawa boskie choć można stwierdzić, że dlatego tak to podkreślał ponieważ wiedział, że w starciu z Achillesem przegra,
– mimo obawy przed przegrana i niemalże pewnością o tym, że jednak to on polegnie na polu zmagań staje twarzą w twarz ze swoim wrogiem, wiec wykazuje się odwagą,
– z determinacją walczy,
– swoją szlachetność ukazuje wowczas kiedy mowi Achillesowi, ze jednak kiedy to ten by poniosl kleske uszanowalby kult dla zmarlego,
ACHILLES:
– nie wkazywal on poszanowania dla pochowku oraz zycia posmiertnego swojego wroga, nie zachowal sie szlachetnie jak przystalo na prawdziwego wojownika, przez to pokazuje swoja pogarde dla przeciwnika,
– byl bardzo msciwy, chociaz w pewien sposob mozna zrozumiec ze chcial jakos zrekompensowac smierc swojego przyjaciela Patroklesa wyznajac zasade „oko za oko, zab za zab” co ukazywalo jego nastepna ceche jaka bylo to, ze ow bohater „iliady” byl gniewnym czlowiekiem,
– dziala on pod wplywem emocji,
– jest prozny (pragnie slawy),
– jest pyszny
– nie ma zadnych skrupulow,
– jest krnabrny,
– pokazuje swoje,
ŚRODKI STYLISTYCZNE:
EPITETY (zwykle [z]/ metaforyczne [m])
„Eos różana” [z]
„Szybkie kolana” [m]
„Zbroja skrwawiona” [z]
„Zbroja spiżowa” [z]
„Slowa skrzydlane” [m]
„gwałtowny Ares” [z]
„głos błagalny” [z]
„dusza wzburzona i gniewna” [z]
„tarczozbrojny Ares” [z]
METAFORA (przeośnia):
„Już nikt z żyjących od głowy Twej głodnych psów nie odpędzi”
„Ojciec Dzeus rzucił dwa złote losy”
„Gniew przepełnia Achillesowi serce”
PORÓWNANIE (zwykłe/ homeryckie)
„Jak nie ma przysiąg i umów pomiedzy ludźmi i lwami,
Ani jagnięta i wilki do zgody serc nie składają,
Lecz z zaciętością na zgubę wzajemną ważą-
Tak mnie i Ciebie nie złaczy przyjaźń ni żadne układy”
„I tak jak gwiazda wśród innych gwiazd gdzy moc (…) zapada (…) tak połyskiwał grot włóczni, którą potrząsał Achilles”
„(…) Runął jak orzeł o locie podniebnym (…) Hektor tak samo w przód runął”
„I tak jak orzeł ptak górski najszybszy wśród uskrzydlonych,
spada i lekko dopada z chmur gołębice spłosszoną-
ona wymyka się pieniącha lecz orzeł z wrzaksiem straszliwym
z bliska uderza z chrapieskiej duszy zdobyczy spragniony-
Tak z zacietoscia Achilles pędził, a Hektor uciekał (…)”
