Polityka appeasementu próbą ratowania pokoju po 1933 roku”

 

 

 

W pracy tej ukaże przede wszystkim wzrost hegemonii Niemiec w Euro-pie przy jednoczesnej uległości państw zachodnich . Adolf Hitler zostając kanclerzem Niemiec 30 I 1933 roku bardzo szybko zabrał się do pracy na no-wym stanowisku urzędniczym – zaczął wprowadzać swój nowy porządek . Na początku zlikwidowano wszystkie partie polityczne w Niemczech oprócz NSDAP, utworzono obóz koncentracyjny w Dachau dla przeciwników politycz-nych hitleryzmu. Już w kwietniu tegoż roku powołano tajną policję państwową – Gestapo, która swoim zasięgiem objęła wszystkie kraje związkowe w 1936 roku . Żaden z dyplomatów zachodnich nie przewidywał wówczas że ten czło-wiek drogą szantażu , łamaniem nagminnie umów traktatu wersalskiego dopro-wadził do konfliktu zbrojnego na skalę ogólnoświatową .Wszystko to stało się , że dyplomacja zachodnich państw dbała o własne interesy i była krótkowzrocz-na . Niemcy już w 1933 roku 19 X wystąpiły z Ligi Narodów tłumacząc się ” nie możnością uznania przez wszystkie państwa równouprawnienia Niemiec w dziedzinie zbrojeń” – minister MSZ. von Neuvath.

Dyplomaci państw zachodnich dążyli do nie zaogniania sytuacji za wszel-ką cenę , uważali że Niemcy wcześniej czy później wrócą na konferencję do Genewy .

W XI 1933 roku wszystkie miejsca w Reichtagu zajęli hitlerowcy . W I 1934 roku Niemcy podpisały deklarację o nieagresji z Polską na 10 lat łudząc o pokojowych zamiarach państwo polskie i dyplomację państw zachodnich . 30 VI 1934 roku Hitler zrobił porządek wewnątrz Niemiec usuwając nieodpowied-nich mu ludzi w sposób przebiegły . Akcja ta została nazwana w historii ” nocą długich noży”. W tym dniu zginęli : szef S – A Ernest Kohm Kurt von Schlei-cher ( poprzednik Hitlera na stanowisku kanclerza Niemiec ) , generał Ferdy-nand von Bedow i około 300 osób niespodziewających się tej akcji .

15 VII 1934 roku w Rzymie został podpisany między Wielką Brytanią , Włochami , Niemcami i Francją tzw. pakt czterech dotyczący współpracy i po-rozumienia . Był to zalążek łagodzenia faszystowskich agresorów . Pakt ten nie został ratyfikowany .

2 VIII 1934 roku zmarł marszałek Hindenburg , a Adolf Hitler przejął pełną władzę w Niemczech ogłaszając się wodzem narodu fuhrerem .

13 V 1939 roku marszałek Gólering publicznie zakomunikował podjęcie zbrojeń lotniczych i tworzenie nowej Luftwaffe – trzy dni później wprowadzono obowiązkową służbę wojskową . Nieśmiałe protesty Francji przestały mieć zna-czenie gdy 18 VI 1935 roku III Rzesza zawarła z Wielką Brytanią umowę doty-czącą liczebności floty niemieckiej . Układ ten legalizował dalsze zbrojenie Niemiec , stanowić miał 35 % tonażu brytyjskiego .

Bezmyślne wołania pacyfistów – ” za żadną cenę wojna’ ośmieszały hitlerowców , którzy nie myśleli , że będą mogli otrzymać wszystko kolejnymi szantażami skoro opadła groźba czynnego sprzeciwu ze strony obrony trakta-tów. Dowiodło tego w pełni zachowanie Wielkiej Brytanii i Francji wobec zaję-cia Nadrenii 7 III 1936 roku przez hitlerowców . Cała operacja o nazwie Schu-lung (ćwiczenia ) była przygotowana przez ministra wojny generała Wernera von Blomberga .

Hitler szybko zdał sobie sprawę , że najważniejszym zagrożeniem jego planów nie są mocarstwa zachodnie lecz jego generałowie . Przekonał się on gdy sprzeciwili mu się Blombery i Fritz w zajęciu Nadrenii . Hitler to zapamię-tał i usunął ich z wojska w przemyślny sposób . W 1938 roku utworzył on Na-czelne Dowództwo Sił Zbrojnych O Berkomando der Wermacht .

Jednakże byłoby nieprawdą gdyby powiedziało się , że nie działo się nic aby przeciwstawić się III Rzeszy w ich zamiarach . Po wystąpieniu z Ligi Naro-dów Niemiec w poczet tej organizacji 14 IX 1934 roku został przyjęty ZSSR i od razu wszczął akcję na rzecz wzmocnienia zasady bezpieczeństwa zbiorowe-go. Chwilowo to znalazło odzew u części polityków francuskich co zaowoco-wało tzw. paktem wschodnim , jednakże koncepcja ta upadła wobec sprzeciwu Niemiec i Polski . Było to o wiele za mało aby powstrzymać zmiany Hitlera . Słabość organizacji Ligi Narodów była coraz bardziej oczywista i zauważalna . 18 VII 1936 roku wybuchła wojna domowa w Hiszpanii między rządem repu-blikańskim , a buntownikami pod przywództwem generała Franco . Na prośbę Franco o pomoc III Rzesza i Włochy bardzo szybko zareagowały dostarczając buntownikom ludzi i najnowocześniejszy sprzęt tworząc tzw. poligon doświad-czalny dla różnego rodzaju broni (Meserschmitt Bf 109 , armata przeciwlotnicza Flak 36 ) . Ta straszliwa wojna zakończyła się w marcu 1939 roku zajęciem Madrytu przez oddziały Franca .

Rządy Francji i Wielkiej Brytanii 19 VIII 1936 roku wobec trwającej wojny domowej w Hiszpanii zobowiązały się zakazać wywozu broni i materia-łów wybuchowych do Hiszpanii i jej posiadłości .

W I 1937 roku Senat i Izba Reprezentantów USA podjęły uchwałę na mo-cy , której zakazano sprzedaży broni stronom walczącym w Hiszpanii . Jak wi-dzimy rządy państw zachodnich – Stanów Zjednoczonych nie wiele sobie zro-biły z wojny domowej w Hiszpanii .

26 x 1936 roku został zawarty pakt antykominternowski między III Rze-szą a Włochami . Niemcy uznały włoską aneksję Etiopii i na razie uznawały włoskie pozycję w Europie Środkowej . Do tego paktu przyłączyła się 25 XI 1936 roku Japonia , oficjalnie pakt ten był skierowany przeciw propagandzie komunistycznej , ale z tajnym dodatkiem przewidującym ścisłą współpracę obu państw przeciw ZSSR .

Pod koniec 1936 roku Niemcy posiadały 14 korpusów , 1 brygadę ka-walerii , 700 — 800 tysięcy żołnierzy , 150 czołgów i 4500 samolotów . Obszar Niemiec był pokryty siecią 400 lotnisk .

Nowy premier Wielkiej Brytanii Nevill Chamberlain reprezentant skrajnej prawicy i świata finansjery wybrany na to stanowisko w marcu 1937 roku z po-czątkiem 1938 roku mianował lorda Halifaxa na ministra MSZ – tu . Ten sam lord Halifax już 19 XI 1937 roku był w sekretnej misji , gdzie spotkał się w Oberalzbergu z Hitlerem podkreślając antykomunistyczny front brytyjsko – niemiecki przy czym oferując Niemcom Austrię , Gdańsk i Sudety .

Nevill Henderson wybierając się na nowe stanowisko do Berlina ( został ambasadorem Wielkiej Brytanii w Niemczech ) wiosną 1937 roku twierdził cy-tuję co następuje : ” Czyż nie byłoby rzeczą rozsądną natychmiast bez dalszej zwłoki uznać , że przewaga Niemiec w kierunku wschodnim jest nieunikniona , że pokoju na zachodzie nie należy poświęcać dla chwalebnego w teorii lecz praktycznie błędnego idealizmu na wschodzie . W Europie Wschodniej , która nie jest ostatecznie ustabilizowana , nie ma żywotnych interesów brytyjskich , a Niemiec jest na pewno bardziej cywilizowany od Słowianina i jeśli się traktuje go właściwie jest mniej niebezpieczny dla interesów brytyjskich”. Te wszystkie słowa wypowiedziane przez Hendersona mówią same za siebie i przedstawiają stanowisko Wielkiej Brytanii wobec Niemiec oraz Europy Środkowo-wschodniej .

12 marca 1938 roku oddziały niemieckie wkroczyły do Austrii , dokonał się tzw. Anschluss Austrii do Niemiec . Wydarzenie to historyczne trzeba za-cząć od 1934 roku przybliżając ” apetyt” Hitlera na to państwo .

25 VII 1934 roku został zamordowany Engelbert Solfus ( kanclerz Au-strii ) przez narodowych socjalistów . Reberię stłumiono przy pomocy wojska i policji . Hitler nie pomógł spiskowcom , gdyż był jeszcze za słaby , bał się nie tylko reakcji państw zachodnich , lecz przede wszystkim Włoch , które uważały Austrię za strefę swoich wpływów . Mussolini nie uważał się jeszcze wówczas za sojusznika hitlerowskich Niemiec .Plany zajęcia Austrii odłożyli hitlerowcy na później . Nowym kanclerzem Austrii został Kurt von Schuschnigg . Z po-czątkiem 1938 roku bojówki hitlerowskie w Austrii dostały instrukcje rozpoczę-cia następnych akcji paraliżujących normalne życie w kraju . Schuschnigg nie zyskał podczas rokowań z Hitlerem , który postawił warunek przekazania szere-gu najwyższych stanowisk państwowych austiackim nazistom .Schuschnigg za-powiedział przeprowadzenie plebiscytu w tej sprawie , na te słowa liczne jed-nostki Wermachtu zgromadziły się pod granicą austriacką , pod tą groźbę Schu-schnigg ustąpił . Nowym kanclerzem Austrii został nazista Arthur Kyss – Ingu-art , który zwrócił się o pomoc wojskową do rządu Rzeszy .Austria została prze-kształcona w prowincję Niemiec – Ostmark .

Po Austrii kolejną ofiarą Hitlera było państwo Czechosłowackie ; przed-miotem konfliktu miały stać się Sudety . Hitlerowi w zajęciu Czechosłowacji bardzo pomogła mniejszość niemiecka zorganizowana w nacjonalistycznej Par-tii Sudecko – Niemieckiej pod przywództwem Konrada Henleina . Propaganda niemiecka „trąbiła” na całą Europę , iż rząd w Pradze znęca się nad ludnością niemiecką , a także jako ośrodek komunistycznej dywersji jest Czechosłowacja . Rząd w Pradze zawarł z ZSSR w 1935 roku 16 V układ o wzajemnej pomocy . Do rozbijania od zewnątrz Czechosłowacji posłużono się nacjonalistami sło-wackimi , których przywódcy , Hlinka i Tiso dążyli do utworzenia odrębnego państwa słowackiego . Francja i Anglia zaczęły wywierać na Czechosłowację nacisk , gdy to nie pomogło zdecydowały się na krok bez precedensu czego re-zultatem była konferencja w Monachium 29 IX 1938 roku z udziałem szefów rządów Niemiec , Włoch ,Francji ,Anglii . W jej następstwie szefowie tych państw podpisali układ upoważniający III Rzeszę do aneksji tzw. obszaru Su-detów . Rząd Czechosłowacki nie był zaproszony na tą konferencję . 1 X 1938 roku oddziały niemieckie zajęły Sudety . Edward Benes ustąpił ze stanowiska prezydenta Czechosłowacji i wyemigrował z kraju . Prezydentem Czechosłowa-cji został Emil Macha . Nowy rząd prowadził politykę uległości wobec Berlina licząc na zachowanie niepodległości . Na nic się to nie zdało . W końcu II 1939 roku powstał w Słowacji samozwańczy prohitlerowski rząd pod kierownictwem księdza Tiso . Rząd w Pradze uznał go za nielegalny . Wówczas Tiso poprosił Hitlera o pomoc . Równocześnie nacjonaliści ukraińscy ogłosili utworzenie od-rębnego państwa należącego do Czechosłowacji Ukrainy Zakarpackiej .16 II 1939 roku oddziały Wermachtu wkroczyły do stolicy Czech . Nowo powstałe państwo słowackie dobrowolnie oddało się pod opiekę Rzeszy .Ukraińscy na-cjonaliści zawiedli się , Hitler bowiem Ukrainę Zakar

packą postanowił oddać Węgrom . Repent Horthy złożył w rewanżu przyrzeczenia przyłączenia się Wę-gier do paktu z „osią” . W rozbiór Czechosłowacji państwo polskie przyłożyło się też swoją ręką zajmując Zaolzie 2 X 1938 roku co obciążano nas zarzutem współpracy z Niemcami .