Pierwszym problemem jaki się pojawił było współistnienie ( na ile to możliwe ) wielkiego samowładnego imperium carskiego z konstytucyjnym Królestwem Polskim . Właściwie pomysł konstytucji był osobistym pomysłem cara Aleksandra I , który wychowany w duchu … i oświecenia chciał poprzez eksperyment z Królestwem Polskim rozciągnąć system konstytucyjny na całe imperium carskie . Ale pomysł ten był głęboko sprzeczny zarówno z rosyjską tradycją państwową jak i interesem rosyjskiej biurokracji czy klasy politycznej . Uważano wręcz , że Polacy dostali za dużo , że wcale na to nie zasłużyli , co więcej obszar Królestwa Polskiego w ich mniemaniu powinien być tym , czym był naprawdę , czyli rosyjską zdobyczą . Obiektywnie trzeba powiedzieć , że istniała paradoksalna sytuacja , że Polacy w Królestwie , którzy walczyli przeciwko Rosji posiadali większe uprawnienia i swobody niż Rosjanie w imperium . Car Aleksander poczynił Polakom pewne obietnice , a mianowicie rozszerzenie uprawnień konstytucyjnych i polskich instytucji ustrojowych na tzw. ziemie zabrane ( ziemie zaboru rosyjskiego ) .
Namiestnikiem cara w Królestwie Polskim , wbrew oczekiwaniom , że zostanie nim książę Adam Czartoryski , został gen. Józef Zajączek – zgorzkniały , ale o opinii patrioty , ex-jakobin , z chwilą gdy został namiestnikiem myślał tylko o swej karierze w ścisłej lojalności wobec cara . Wodzem naczelnym armii został książę Konstanty . Był to brat cara , człowiek bardzo niezrównoważony emocjonalnie , w rodzinie cara uważany za osła , szereg jego uczynków świadczyło o tym ,że był chory psychicznie . Trzecią ważną osobą w Królestwie Polskim był senator Nowosilcow , był on komisarzem cara przy Radzie Administracyjnej , był zdeklarowany, przeciwnikiem samodzielności Królestwa Polskiego i robił wszystko co w jego mocy , aby tę samodzielność zniszczyć . Można wręcz powiedzieć , że mentalność Nowosilcowa , to mentalność interesów carskiej biurokracji . Początkowo stosunki między carem a społeczeństwem polskim układały się wręcz sielankowo : sami Polacy nie spodziewali się tak wielkich dobrodziejstw . Pierwsze tarcia pojawiły się z chwilą powstania opozycji parlamentarnej . Była to opozycja posłów ziemi kaliskiej , braci Wincentego i Bonawentury Niemojewskich .
Nieważne co było przedmiotem opozycji , gdyż w porządku ustrojowym była to opozycja wobec projektów rządowych , a nie należy zapominać , że rząd składał się też z Polaków . Chodziło o to , że ktoś śmiał powołując się na konstytucję sprzeciwić woli cara , którego w tym wypadku reprezentowała Rada Stanu . Krytykę posunięć rządowych car rozumiał jako krytykę własnej osoby i autorytetu oraz władzy . Odpowiedzią na krytykę było represjonowanie opozycjonistów . Ponadto wprowadzono cenzurę . Zniesiono również jawność obrad sejmowych , z tym , że gro społ. obywatel. akceptowało porządek konstytucyjny i nie było skłonne do buntu . Cały konflikt polegał na tym , że władza w Rosji ma cel autoteliczny ( samocelowy ) , tzn. że władza jest tam wartością samą w sobie , a nie jest służebnością wobec interesu publicznego . Tzn. rosyjskie myślenie na temat władzy jest takie : jeśli mnie krytykuje , tzn. że mnie się nie boi , jeśli się mnie nie boi , tzn. że mnie lekceważy , a jeśli mnie lekceważy , tzn. że sam uważa się za silniejszego , a jeśli uważa się za silniejszego , tzn. że chce mi odebrać władzę .
