Ten artykuł, który zaraz przeczytasz mówi nam o ludziach,obok, których często przechodzimy obojętnie. Mam tu na myśli ludzi potrzebujących pomocy i wsparcia.Widząc takie osoby, często przechodzimy koło nich, wiedząc, że cierpią,lecz często o nich zapominamy.
Pomoc takim ludziom jest bardzo potrzebna. Nie mam tu namyśli pomocy materialnej, lecz pomoc poprzez rozmowę z tymi osobami. Często mówimy\”radzę sobie sam\”. Ludzie! Nie róbmy tak! Nie zachowujmy się tak jakby nic się nie stało!
W wielu przypadkach wstydzimy się przyznać do tego, że potrzebujemy pomocy. Nie bójmy się rozmowy z drugą osobą, ponieważ to ta druga osoba może nam pomóc. Nie wstydźmy się przyznać, że jest nam potrzebna pomoc.
To właśnie rozmowa z najbliższymi jest najlepszą pomocą. Nie możemy spisywać wszystkiego na straty. Trzeba wierzyć, że wybrniemy z trudnej sytuacji, choć nie zawsze nam się to uda. Nie możemy zamykać się w sobie i\”izolować\” się od świata zewnętrznego. Takim siedzeniem i zamartwianiem się nad swoimi problemami człowiek nic nie wskóra.Musimy być w dobrej myśli, nie przestawać wierzyć, że nam się uda. A więc pomagajmy sobie nawzajem, nie bądźmy obojętni wobec ludzkich nieszczęść.Nie siedźmy z założonymi rękami, gdy widzimy jak druga osoba cierpi,tylko podejdźmy i porozmawiajmy z nią – pomóżmy.
W rozmowie o własnych problemach z drugim człowiekiem osoba cierpiąca zapomina o bólu i cierpieniu. Człowiek cierpiący ma wtedy w nas oparcie,i choć często tego nie widzimy to ta osoba zachowuje się, jakby w innym nastawieniu do rzeczywistości. Człowiek w takich chwilach nie traci wiary w siebie i w swoje możliwości.
Podam Wam przykład. Jestem osobą niepełnosprawną i jak widzicie nie załamuję się z powodu choroby. To dzięki moim znajomym i najbliższym zrozumiałem, że życie nie kończy się na nieszczęściu. Dlatego też postanowiłem napisać ten artykuł. Przebywając wśród moich rówieśników staram się nie myśleć o chorobie, choć czasami naprawdę jest trudno.Wtedy rozmawiam o tym z przyjaciółmi.
Jeszcze raz podkreślam \”Nie bądźmy obojętni na ludzkie nieszczęście, ponieważ nikt z nas nie przewidzi tego, co w przyszłości się wydarzy\”.
