Teatr Narodowy, który słynie ze swojego prestiżu, swoją świetność przypisuje człowiekowi, który duszą i ciałem czuł jego odwieczną funkcję. Tym człowiekiem był Wojciech Bogusławski, założyciel oraz główny dyrektor Teatru Narodowego.
Wojciech Bogusławski przyszedł na świat w 1757 roku, a zmarł 1829 roku, dożywając sędziwego wieku. Wywodził się z rodziny szlacheckiej, mocno poważnej i uprzywilejowanej. Rodzina Wojciecha bardzo krytykowała jego zamiłowania i ciągoty artystyczne. Pomimo to, dokonał się on w swym powołaniu, zostając aktorem powstałego Teatru Narodowego. Jako jeden z pierwszych zagrał na jego deskach, udowadniając swój prawdziwy talent aktorski. Ceniony również jako pedagog oraz dramatopisarz, zyskał sobie uznanie wśród krytyków oraz dociekliwych badaczy rozwoju teatru. Nie bez przyczyny został pośmiertnie uhonorowany pamiętnym pomnikiem ku jego czci. To z inicjatywy prezesa ZASP-u Józefa Śliwickiego zrodził się pomysł odznaczenia Bogusławskiego za jego cenny wkład w rozkwit Teatru Narodowego w postaci pomnika. Pracę nad dziełem powierzono słynnemu, utalentowanemu rzeźbiarzowi Janowi Szczepkowskiemu, którego inwencja sprowadziła dzieło do monument odlanego z brązu, a widniejący na nim napis : „Ku czci Ojca Teatru Narodowego” przykuwał wzrok swoją precyzją. Uroczyste odsłonięcie pomnika nastąpiło 27.09.1936 roku, a dokonał tego żyjący w tamtych czasach prezydent Warszawy, Stefan Starzyński.
Losy pomnika zaprzepaściła druga wojna światowa, która w 1941 roku całkowicie zniszczyła jego oblicze. W latach powojennych, odnaleziono szczątkowe pozostałości na złomowisku fabryki Lilipopa i rozpoczęto natychmiastowe prace nad odbudową pomnika.
Szczegółowej rekonstrukcji podjął się dawny twórca, który dołożył wszelkich starań, by nowy kształt oddał w pełni hołd Wojciechowi Bogusławskiemu. Ponownego odsłonięcia pomnika dokonał w latach sześćdziesiątych Lucjan Motyka, minister kultury i sztuki. Do dziś pomnik Bogusławskiego przyciąga wzrok wielu turystów. Stojący przy lewym skrzydle Teatru Wielkiego na Placu Teatralnym, stanowi chlubę i dumę miasta stołecznego Warszawy.
