Popyt globalny, polityka fiskalna i handel zagraniczny.
Polityka fiskalna – (inaczej budżetowa) to decyzje państwa dotyczące wydatków i podatków.
Polityka stabilizacyjna – obejmuje działania państwa zmierzające do utrzymania wielkości produkcji blisko poziomu zapewniającego pełne wykorzystanie czynników wytwórczych (pełnie zatrudnienie).
Deficyt budżetowy – nadwyżka wydatków państwa nad jego dochodami.
Dług publiczny (narodowy) – suma pozostałych do spłacenia pożyczek państwowych.
Mnożnik zrównoważonego budżetu – mechanizm polegający na tym, że wzrost wydatków państwa, któremu towarzyszy taki sam wzrost podatków, powoduje zwiększenie produkcji.
Budżetem nazywamy zapis planu wydatków i sposobów ich finansowania: określonej osoby, przedsiębiorstwa lub państwa.
Wzrost wydatków państwa na dobra i usługi prowadzi do zwiększenia produkcji zapewniającej równowagę. Przy danej stopie podatkowej wpływy podatkowe wzrastają. Mimo to powiększa się deficyt budżetowy (lub zmniejsza się nadwyżka budżetu).
Przy danym poziomie wydatków państwa G wzrost stopy podatkowej powoduje zmniejszenie zarówno produkcji w punkcie równowagi, jak i deficytu budżetowego.
Automatyczny stabilizator – to taki mechanizm w gospodarce, który zmniejsza podatność PNB na wstrząsy.
Bilans handlowy – to wartość eksportu netto. Gdy eksport jest większy od importu, występuje nadwyżka handlowa. Gdy import przewyższa eksport, gospodarka wykazuje deficyt handlowy.
Krańcowa skłonność do importu (MPI – marginal propensity to import) obrazuje, jaką część każdej dodatkowej jednostki dochodu narodowego podmioty krajowe chcą wydać na dodatkowy import.
