Każde państwo posiada swoje trzy symbole: godło, flagę oraz hymn. To właśnie ostatni z tych symboli od dawien dawna zagrzewał do walki i dodawał otuchy w chwilach zwątpienia. Pierwszym hymnem Polski była „Bogurodzica”. Powstała we wczesnym średniowieczu i była odprawiana podczas wielkich uroczystości takich jak koronacje króla, czy podczas bitew np. pod Grunwaldem. Autor „Bogurodzicy” jest nieznany. Z czasem „Bogurodzicę” zastąpiono „Mazurkiem Dąbrowskiego”, który w przeciwieństwie do swojej poprzedniczki miał autora, był nim Józef Wybicki. Pierwotna nazwa „Mazurka Dąbroskiego” brzmiała „Hymn Legionów Polski we Włoszech”. Pieśń ta jest hymnem Polski od 26 lutego 1927 r.
„Bogurodzica” składała się z próśb modlitewnych liturgicznej wspólnoty wiernych. Niektóre ze zwrotek „Bogurodzicy” zawierają modlitwę za króla, dlatego pieśń ta służyła w XV w jako hymn dynastii Jagiellonów. Natomiast treść „Mazura Dąbroskiego” opowiada m.in. o gen Janie Henryku Dąbrowskim, który wydał odezwę do rodaków, by przybywali do Włoszech i tam pod jego komendą służyli u boku Napoleona, który pomoże im odzyskać utraconą ojczyznę. Utwór odwołuje się także do innych ważnych wydarzeń, jakimi były: powrót Czarnieckiego, sukcesy Bonapartego, powstanei kościuszkowskie i zwycięstwo kosynierów pod Racławicami. „Mazurek Dąbrowskiego” dawał nadzieję ludności polskiej, w to, że można odzyskać utraconą niepodległość, a słowa „Jeszcze Polska nie zginęła, kiedy my żyjemy” uświadomiły polakom, że pomimo utraty swojego państwa, ojczyzna istnieje w sercach narodu.
„Bogurodzica” jest uważana za pierwszą pieśń religijną w literaturze Polski. Na początku miała ona dwie zwrotki, ale już w XV w do pierwotnej dwuzwrotkowej pieśni zaczęto dopisywać kolejne strofy. Pieśń zawiera podobnie zbudowane wersy, w których występują rymy wewnętrzne (np. Syna- Gospodzina) i zewnętrzna (np. słowiena- zwolena). Strofy „Bogurodzicy” zbudowane są z apostrof oraz próśb. W pierwszej zwrotce apostrofa jest dluga a prośba krótka. W następnej zwrotce pieśni zauważymy, że apostrofa jest krótka, a prośba długa. Świadczy to o tym, że w pieśni zostałą zastosowana zasada kontrastu. W Bogurodzicy występuje dużo archaizmów, które potwierdzają jej średniowieczne pochodzenie. Mazurek Dąbrowskiego napisany był w postaci 5 zwrotek, ale z czasem został skrócony do 4. Każda strofa zbudowana jest z czterech wersów, w których występująrymy krzyżowe np żyjemy- obierzemy. W hymnie Polskie zmieniono także niektóre słowa w celu lepszego zrozumienia pieśni. Przestawiono ze sobą także niektóre wyrazy. Ilość sylab w pierwszym i drugim wersie zwrotek jest taka sama jak liczba sylab w trzecim i czwartym wersie. Może to świadczyć o regularności w budowie pieśni. Mazurek Dąbrowskiego łączy z Bogurodzicą apostrofa, która jest ujęta w trzecim wersie refrenu pieśni Wybickiego.
Obydwie pieśni różniąsię nie tylko pod względem treści oraz formy, ale także pod względem muzycznym. Melodia średniowiecznej Bogurodzicy ma formę śpiewu chóralnego. Pieśń ta powinna być wykonywana tylko przez chór, bez towarzyszenia instrumentów i powinna mieć charakter pieśni wielogłosowej. Mazurek Dąbrowskiego w przeciwieństwie do Bogurodzicy śpiewany jest przy akompaniamencie instrumentów i ma charakter pieśni jednogłosowej.
Mimo wielu różnic między pieśniami jest cecha, która łączy te dwie pieśni. Nie jest nią tylko apostrofa, ale także to, że obydwie były i są ważne dla narodu Polskiego.
