Leila, wiemy o niej tylko że była kochanką Giaura, a także nałożnicą i pierwsza żoną Hassana. Wiedziała że pozwalając wykradać się z haremu skazuje się na śmierć, lecz miłość była silniejsza od strachu. Oddała życie za miłość do ukochanego, który później zabija zabójcę swojej wybranki. Cechuje ją: odwaga, miłość, gotowość do poświęceń dla prawdziwej miłości.
Lotta, narzeczona Alberta. W Werterze, który się w niej kocha widzi pokrewną duszę, lecz odwzajemnia jego uczucie. Oznajmia też iż ma narzeczonego, którego kocha. Nie zdradziła nigdy ukochanego Alberta, lecz doprowadziła do samobójczej śmierci Wertera. Ma cechy kochanki romantycznej: panna, wygląda jak anioł, wrażliwa, pięknie tańczy, szczera.
Aldona była córką Księcia Kiejstuta, Litwinka. Zakochała się w Walterze ? młodzieńcu który po latach wrócił do ojczyzny. Młodzi pobrali się, lecz zamiast rodzinnego szczęścia wybrali służbę ojczyźnie. Księżniczka z miłości do męża zamyka się w wieży, tym samym wybierając życie pustelnicy. Cierpi, ponieważ kocha Waltera lecz nie może z nim być. Umiera w tej samej chwili co ukochany nie mogłaby żyć z myślą iż jej luby nie żyje.
Maryla, pasterka była chrześcijanką, lecz wierzyła w bóstwa pogańskie. Panna, która zraniła Gustawa wychodząc swojego narzeczonego Puttkamera. Jej cechy według Gustawa: serce oziębłe, piękniejsza niż anioł, dusza jakby diabła, słodkie spojrzenie, obojętna twarz, czuła, kłamliwa, tak zraniła mężczyznę że przychodzi do niej nawet po śmierci.
Moim zdaniem bohaterki łączyło to iż: mężczyźni byli gotowi zrobić dla nich wszystko, występują w cieniach swoich ukochanych, bohaterowie cierpią przez swoją miłość do wybranek, są bohaterkami romantycznymi, były piękne, zakochane lub zauroczone. Leila i Aldona były oddane swoim mężczyznom i zapłaciły za to najwyższą cenę – śmierć jedna za zdradę swojego pana, druga umarła w wieży z samotności do męża. Przeżywały niespełnioną miłość. Lotta i Maryla były zaręczone i tymsamym przez romans złamały serce młodzieńcom. Obaj popełniają przez to samobójstwo. Lotta podarowała Werterowi chustę, natomiast Maryla Gustawowi gałązkę cyprysu.
