Wokulski jak i Izabela Łęcka byli głównymi bohaterami powieści ” Lalka” B.Prusa. Powieść ta powstała w drugiej połowie XIXw. kiedy nastąpił rozwój kapitalizmu na terenie Rzeczypospolitej . Akcja właściwa utworu rozgrywa się w latach 1878-1879r. ale retrospekcje sięgają dalej , natrafić na nie można chociażby w „Pamiętniku starego subiekta”
Odnosząc się do postaci Izabeli , czyli tytułowej lalki , nasuwa się wiele wątków . Była to kobieta która, wychowała się na salonach , nie znała ona niczego poza swoim dzieciństwem , urodziła się w świecie pięknym i nad naturalnym. Spała w puchach , jadała ze sreber . Uważała że , po prostu wszystko się jej od życia należy.I że jak znajdzie sobie męża , to Bóg powinien sprawić że, mąż znajdzie prace i będzie na nią zarabiał. Była to kobieta pozbawiona uczuć , lecz niezupełnie , bo największym uczucie jakie miała w sobie to było uczucie jej samej do siebie.. Nie widziała bowiem w sobie żadnych wad , ani złych cech. Była wyrachowaną kobietą co potwierdza zabawa uczuciami Wokulskiego. . Wiedziała że, Wokulski pała do niej ogromnym uczuciem , i wykorzystywała to w wielu sytuacjach . Chociażby we fragmencie kiedy Baron pod namowami Wokulskiego pojednała się z Izabelą.
Izabela traktowała Wokulskiego można powiedzieć trochę „przedmiotowo” . Wykorzystując jego miłość do niej ,osiągała chciany cel, bo wiedziała że on spełni jej zlecenia i poświęci dla niej wszystko.
itd.
