Listopad 1943r. Konferencja Wielkiej Trójki w Teheranie.
Udział wzięli: ZSRR – Stalin; Stany Zjednoczone – Rosevelt; Wielka Brytania – Churchill. Stalin chciał, aby granica Polski z ZSRR przebiegała wzdłuż linii Curzona. Wstępnie zgodzili się na to pozostali. Jednocześnie zdecydowano o przesunięciu kosztem Niemiec zachodniej i północnej granicy Polski. Wszystkie decyzje podejmowano bez wiedzy i zgody rządu polskiego na emigracji. Rząd polski w Londynie zażądał przywrócenia granicy wschodniej ustalonej po pokoju ryskim 1921r. i jak najszybszego powołania polskiej administracji na ziemiach uwolnionych z pod okupacji niemieckiej. Stalin chciał poprawić stosunki z rządem polskim w Londynie. Groził, że jeżeli nie ustąpimy w sprawie wschodniej granicy, Moskwa powoła nowy Rząd pod władzą Moskwy.
4-11 luty 1945r. Konferencja Wielkiej Trójki w Jałcie na Krymie. Postanowiono ostatecznie, że granica Polski przebiegać będzie wzdłuż linii Curzona z niewielkimi odchyleniami na korzyść Polski i że Polska powinna otrzymać o wiele większe terytorium na zachodzie i północy. Postanowiono także przekształcić Rząd Tymczasowy na Polski Tymczasowy Rząd Jedności Narodowej. Rząd był zobowiązany przeprowadzić demokratyczne wybory. W lutym 1945r. Rząd Polski na emigracji oznajmił, że postanowienia Konferencji Jałtańskiej nie są obowiązujące dla narodu polskiego.
17 lipiec – 2 sierpień 1945 Konferencja Wielkiej Trójki w Poczdamie.
Na kilku posiedzeniach konferencji poczdamskiej przywódcy wielkich mocarstw zajmowali się wytyczeniem zachodniej i północnej granicy Polski. Postanowiono także wysiedlić Niemców z Polski, Czechosłowacji i Węgier do stref okupacyjnych. Polska odzyskała Wolne Miasto Gdańsk, południowo-zachodnią część Prus (Warmię i Mazury) oraz terytoria położone na wschód od linii Świnoujścia – Odra, przy pozostawieniu Polsce ujścia Odry do Bałtyku, Świnoujścia i Szczecina. Na południe od Szczecina granicą była Nysa Łużycka i Odra.
