Opisywany przeze mnie obraz Powrót syna marnotrawnego został wykonany przez Rembrandta Harmensza van Rija w XVII w. Nawiązuje on do Przypowieści o synu marnotrawnym. Malarz przedstawił na nim młodszego syna , który wrócił do swojego ojca.
Na pierwszym planie obrazu znajduję się chłopak ubrany w skromną , pożółkłą i zniszczoną szatę przepasaną sznurem , do którego przyczepiony jest nóż oraz ojciec, który jest ubrany w bardzo ozdobną szatę. Na twarzy ojca widać radość i ulgę oraz przemijającą z czasem tęsknotę za synem. Wyraz twarzy syna jest niewidoczny, gdyż twarz ma wtuloną w pierś ojca. Z prawej strony widać mężczyznę, podobnie ubranego jak ojciec; w czerwoną szatę. Można przypuszczać, że jest to drugi z synów. Jego zmarszczone brwi mogą symbolizować złość i zazdrość.
Na drugim planie znajduje się mężczyzna i kobieta, którzy przyglądają się temu zdarzeniu. Mężczyzna patrzy na ojca ze zdumieniem. Ma założoną nogę na nogę. Ledwo widoczna w głębi kobieta być może jest służącą. Wśród obecnych na obrazie panuje refleksja, zaduma i wzruszenie tą sytuacją. Na pierwszym planie dominują barwy jasne, żółte i czerwone. Drugi plan jest ukazany w ciemnościach, światło pada na pierwszy plan (syna i ojca), a cień na dalszy plan.
Moim zdaniem tytuł obrazu powrót syna marnotrawnego w pełni oddaje sytuacje na nim się znajdującą. Obraz mówi nam, że wszystkie popełnione grzechy Bóg, który jest ukazany na obrazie w postaci ojca, nam wybaczy , tylko trzeba za nie żałować. Moim zdaniem jest to obraz, który wzbudza w człowieku refleksje.
