We wrześniu 1917r. utworzona została trzyosobowa Rada Regencyjna w składzie: arcybiskup warszawski Aleksander Kakowski, książę Zdzisław Lubomirski i hrabia Józef Ostrowski. Premierem rządu mianowano historyka Jana Kucharzewskiego. Społeczeństwo polskie zwłaszcza jego część związana ze stronnictwami niepodległościowymi, bojkotowała działalność Rady. Położenie polityczne Rady pogorszyło się jeszcze bardziej, gdy państwa centralne podpisały w lutym 1918r porozumienie z rządem Ukraińskiej Republiki Ludowej. W zamian za dostawy ukraińskiego zboża Niemcy odstąpiły Ukrainie część Królestwa – Chełmszczyzne. Ugoda z Ukrainą oraz warunki traktatu brzeskiego spowodowała ogromne wzburzenie szerokich warstw polskiego społeczeństwa Konsekwencją traktatu brzeskiego był ostry kryzys polityczny wśród oficerów i żołnierzy Polskiego Korpusu Posiłkowego, sformowanego głównie z II brygady. W tej sytuacji podjęli oni decyzję w obronie honoru żolnierza polskiego, wypowiadając posluszeństwo Austriakom.
