Dawno temu, kiedy świat był pogrążony w chaosie i ciemnosciach Bóg postanowił stworzyć ład i piękno.
Stwórca, budujac Ziemię i wszechświat, włożył w to bardzo dużo wysiłku, cierpliwości, pomysłowości i przede wszystkim serca. Wszystko powstało kolejno, z każdym dniem tworzyło się coś nowego.
Na samym początku Bóg stworzył światłość i ciemność. Światłość nazwał dniem, a ciemność nocą. Tak upłynął dzień pierwszy…
Dnia drugiego powiedział „Niech błękitne niebo rozciąga się nad ziemią”. A po błękitnym niebie płynęły białe obłoki. Sklepienie niebieskie stało się Jego domem.
Następnie trzeba było stworzyć ląd, gdyż cała kula Ziemska była wtedy zalana wodą.
Po trzeciej nocy Bóg chciał upiększyć ciemność i stworzył wszystkie ciała niebieskie, jakie do dzisiaj można zobaczyć oraz słońce, które cały czas świeci.
Dnia piątego stworzył zwierzęta morskie oraz ptaki.
Następnego poranka Bóg zrobił coś jeszcze wspanialszego. Najpierw zwierzęta: konie, krowy, owce, słonie i wiele innych, a następnie Adama i powiedział do niego: „Adamie, będziesz panem wszystkiego, co stworzyłem. Wszystko ma być tobie podległe, a ty musisz być mi posłuszny”. Był on człowiekiem mądrym, rozsądnym, szczęśliwym, oraz kochającym otaczający go świat; miłującym i szanujacym swojego Stwórcę. Ewa powstała później; Bóg stworzył ją z żebra Adama.
Ostatniego, siódmego dnia Bóg odpoczywał po całym tygodniu pracy. Odtąd każdy siódmy dzień tygodnia jest dniem świętym, błogosławionym oraz wolnym od pracy. W tym dniu nalezy wielbić i chwalić Boga oraz dziękować Mu za to wszystko, co uczynił stwarzajac ten piękny, cudowny, pełen wdzięku i blasku świat.
