Nowy prezydent
23 grudnia 2000r.odbyło się zaprzysiężenie prezydenta RP na nową pięcioletnią kadencję. Prezydentem został wybrany na drugą kadencję Aleksander Kwaśniewski. Uroczystoćś odbyła się przed Zgromadzeniem Narodowym (Sejmem i Senatem) w gmachu Sejmu. Prezydent przybył wraz z małżonką i złożył przysięgę :
” OBEJMUJĄC Z WOLI NARODU URZĄD PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ UROCZYŚCIE PRZYSIĘGAM, ŻE DOCHOWAM WIERNOŚCI POSTANOWIENIOM KONSTYTUCJI, BĘDĘ STRZEGŁ NIEZŁOMNIE GODNOŚCI NARODU, NIEPODLEGŁOŚCI I BEZPIECZEŃSTWA PAŃSTWA A TAKŻE, ŻE DOBRO OJCZYZNY I POMYŚLNOŚĆ OBYWATELI BĘDĄ DLA MNIE ZAWSZE NAJWYŻSZYM NAKAZEM.”
Następnie ogłosił orędzie o planach i swoich zadaniach na nową kadencję. Tego samego dnia złożył ślubowanie jako Zwierzchnik Sił Zbrojnych
Zaprzysiężenie poprzedziły wybory, które odbyły się 8 października.
W walce o stanowisko Pierwszego Obywatela RP ubiegało się w tej kadencji 13 kandydatów, ale tylko 3-4 miało jakieś realne szansę rywalizowania z dotychczasowym prezydentem Aleksandrem Kwasniewskim. Prowadził on spokojną, nieagresywną kampanię od samego początku, nawet z przewagą prawie 70 proc,, gdy jego główni konkurenci przez długi czas osiągali 7-9 proc. poparcia. Na słabe wyniki szczególnie kandydatów obozu AWS „Solidarność” usilnie pracowała 20 lat, zwłaszcza Lech Wałęsa i jego następca Marian Krzaklewski. Za swoje niepowodzenia zwalają dziś winę na wszystko i wszystkich tylko nie dostrzegając własnych błędów. Miażdżąca przewaga Kwaśniewskiego nad reszta kandydatów spowodowała, ze szef AWS Marian Krzaklewski nie wytrzymał nerwowo i postanowił spowodować walkę totalną, nie przebierając w środkach, sięgnął po różne materiały by osłabić i skompromitować kontrkandydata m. in. po film sprzed 3 lat, który przedstawiał scenę jak minister Kwaśniewskiego – szef Biura Bezpieczeństwa Narodowego Marek Siwiec parodiuje Ojca Świętego całując ziemie i błogosławi wiernych. Sztab wyborczy Mariana Krzaklewskiego obwinił prezydenta Kwaśniewskiego o to, że nie zareagował należycie na ten incydent, a wiec jest współwinny. Te i wiele innych zarzutów wcześniej już wysuwanych sprawiły, ze poparcie dla prezydenta Kwaśniewskiego tuż przed głosowaniem nieco spadło. Ale i tak do końca utrzymywało się powyżej 50 proc..
Toteż końcowy wysiłek obozu AWS skierowany był już tylko na doprowadzenie do II-giej tury wyborów z Marianem Krzaklewskim. Do wzmocnienia pozycji Kwaśniewskiego nie intencjonalne, ale jednak walnie przyczynił się Kościół, który także nie mógł przeboleć niepowodzenia swojego faworyta Krzaklewskiego i popularności Aleksandra Kwaśniewskiego. Oczywiście jakkolwiek przegrani będą interpretowali zwycięstwo Kwaśniewskiego, to jest ono niezaprzeczalnym jego sukcesem i porażka nie tylko Krzaklewskiego ale całego obozu „Solidarności” i tych, którzy go popierali i życzyli mu zwycięstwa. Porażka w wyborach prezydenckich to początek dalszych niepowodzeń i klęsk obozu „solidarnościowego”.
Wybory prezydenckie wygrał w I turze Aleksander Kwaśniewski uzyskując 53,90 proc. poparcia – ogłosiła oficjalnie w poniedziałek ( 9.10.2000) wieczorem w Sejmie Państwowa Komisja Wyborcza (PKW). Drugie miejsce zajął Andrzej Olechowski z wynikiem 17,30 proc. Trzecie Marian Krzaklewski – 15,57 proc. głosów.
Nowo zaprzysiężony prezydent RP Aleksander Kwaśniewski urodził się 15 listopada 1954r. w Białogardzie, żona Jolanta, córka Aleksandra. Studiował na wydziale Ekonomi Transportu Uniwersytetu Gdańskiego. Działacz ruchu studenckiego, Redaktor Naczelny tygodnika studenckiego „ITD” i dziennika „Sztandar Młodych”. Był między innymi Ministrem ds. Młodzieży w rządzie Zbigniewa Messnera (1985-1987), działał sportowy – w Akademickim Związku Sportowym (1975-1979) oraz Polskim Komitecie Olimpijskim. Przewodniczący PKOL (1988-1991).
Członek PZPR (1977-1990). Współtwórca Socjaldemokracji Rzeczypospolitej Polskiej (styczeń-luty 1990) i pierwszy jej przewodniczący (do grudnia 1995). Współorganizator Sojuszu Lewicy Demokratycznej (1991).
Poseł na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej z okręgu warszawskiego w wyborach w 1993 r.
Podczas pierwszej kadencji prezydenckiej Aleksander Kwaśniewski współtworzył projekt i uczestniczył w kampanii referendalnej na rzecz przyjęcia Konstytucji III Rzeczypospolitej Polskiej, którą podpisał 16 lipca 1997 roku. Na Forum Organizacji Narodów Zjednoczonych zgłosił projekt Konwencji o walce ze zorganizowaną przestępczością (1996). Brał aktywny udział w działaniach na rzecz członkostwa Polski w NATO. Przewodniczył polskiej delegacji na szczytach w Madrycie (1997) i Waszyngtonie (1999). 26 lutego 1999 r. podpisał dokumenty ratyfikujące polskie członkostwo w NATO (we wspólnej ceremonii z Prezydentem Republiki Czeskiej Vaclavem Havlem). Rzecznik współpracy regionalnej Europy Środkowej i Wschodniej. Gospodarz spotkania prezydentów tego regionu w Łańcucie (1996), aktywny uczestnik takich spotkań w Portorożu (1997), Levoczy (1998), Lwowie (1999). Wraz z Prezydentem Litwy inicjator spotkania „Koegzystencja narodów i dobrosąsiedzkie stosunki gwarancją bezpieczeństwa i stabilności w Europie” w Wilnie (1997) i jego kontynuacji – spotkania pod hasłem „Współpraca bałtycko-czarnomorska: w kierunku zjednoczonej Europy XXI wieku bez podziałów” w Jałcie (1999).
Aleksander Kwaśniewski będzie prezydentem przez następne pięć lat. Miejmy nadzieję, że jego praca przyczyni się do rozkwitu gospodarczego naszego kraju i umocnienia się naszej pozycji na arenie międzynarodowej.
