PROCES NAUCZANIA – UCZENIA SIĘ
obejmuje on wiele podporządkowanych wspólnemu celowi par czynności nauczyciela i ucznia. Po stronie uczniów są to na ogół czynności: słuchania opowiadań i wykładów, lektura podręczników, obserw. różnych zjawisk, sporządzanie notatek, formowania i rozwiązywania problemów. Po stronie n-la natomiast: wykład, opowiadanie, odpytywanie, ocenianie, formułowanie i stawianie zadań oraz wyjaśniania. Tak rozumiany proces n – u się charakteryzuje się tym że: uczenie się jest silnie powiązane z nauczaniem co powoduje, że czynności uczenia się będąc oceniane przez n-la modyfikują jego postępowanie; proces n – u się jest systematyczny, zamierzony i długotrwały; zamierza do osiągnięcia wcześniej zaplanowanych rezultatów postulowanych przez program nauczania. W wyniku procesu n – u się uczniowie pracują pod kierunkiem n-la osiągają w mniejszym lub wiekszym stopniu cele kształcenia wyznaczone w programie tzn przyswajają sobie określone wiadomości, umiejętności, nawyki, zdobywają podstawy naukowego poglądu na świat, rozwijają swoje zainteresowania i zdolności oraz wdrażają się do samokształcenia. osiągnięcie tych celów zależy nie tylko od jakości procesu n – u się lecz również od wielu innych czynników, przede wszystkim od wieku uczniów z którym wiąże się poziom ich rozwoju psychofizycznego. Aby osiągnięcie celów nauczania stało się możliwym W. Okoń opracował model postępowania nauczyciela i ucznia w którym wyróżnił 7 ogniw.
CELE KSZTAŁCENIA
Zaznajomienie dzieci i młodzieży z podstawami usystematyzowanej wiedzy o przyrodzie, społeczeństwie, technice i kult.;
Rozwinięcie zdolności i zainteresowań poznawczych uczniów;
Kształtowanie u młodego pokolenia podstaw akceptowanego społecznie systemu wartości i związanych z nim postaw;
Wdrażanie dzieci i młodzieży do systemat. samokształcenia;
Zaznajamianie uczniów z naukowymi podstawami produkcji oraz wyrabianiu u nich umiejętności posługiwania się najprostszymi narzędziami pracy.
OGNIWA PROCESU N- U SIĘ
1.Uświadomienie uczniom celów i zadań
lekcji – powstawanie u uczniów
wartościowych motywów uczenia się .
2. Zaznajamianie uczniów z nowym
materiałem – procesy poznawcze:
obserwacja, myślenie, zapamiętywanie
oraz inne czynności praktyczne.
3. Kształtowanie uogólnień, głównie pojęć i
sądów – dokonywanie przez uczniów
takich operacji myślowych jak: analiza,
synteza i porównanie.
4. Utrwalanie wiadomości – procesy
zapamiętywania oraz myślenia.
5. Kształtowanie umiejętności oraz nawyków
– ćwiczenia.
6. Wiązanie teorii z praktyką – czynności
teoretyczne (wnioskowanie, dowodzenie,
tłumaczenie, sprawdzanie) i praktyczne
podlegające obserwacji z zewnątrz..
7. Kontrola i ocena wyników nauczania –
samokontrola i samoocena.
