Przemiany postaw i poetyki Jana Kasprowicza. Twórczosc J. Kasprowicza mozna podzielic na trzy podstawowe okresy: – W jego poezji dominuja tematy spoleczne, wies i nedzne zycie chlopów (sonety Z chalupy ). – Odejscie w poezji od tematyki spolecznej, dominacja symbolizmu, ekspresjonizmu, impresjonizmu, bunt wobec Boga i katastrofizm ( Krzak dzikiej rózy , Hymny ). – Z buntownika przechodzi do postawy franciszkanskiej, dominuje pogodzenie z Bogiem, kult prostego czlowieka i piekno przyrody ( Ksiega ubogich , Mój swiat ). Z chalupy W sonetach Z chalupy mamy do czynienia z nagromadzeniem obrazów budujacych wizje swiata okrutnego i dostarczajacego swym mieszkancom jedynie doswiadczen negatywnych. Zwiezla biografia wiejskiej kobiety z sonetu XV zawiera same przykre zdarzenia: utrata ziemi, wdowienstwo, nedza i dlugi, dzieci oddane na sluzbe do obcych, tulaczka najemnej robotnicy, ubytek sil i dola wiejskiej zebraczki, wreszcie smierc w samotnosci w polu. Realizacja ambicji wiejskiego dziecka zdobywajacego wiedze wbrew wszelkim zyciowym przeszkodom, czesto w glodzi i wsród ludzkich szyderstw, wedrujacego wreszcie na uniwersytet przetnie choroba i smierc.
