Każdy z nas chciałby jak najlepiej przeżyć swoje życie. Jednak nie ma na to jednego, podanego przepisu i każdy musi sam sobie go ustalić. Jednak, jak on powinien wyglądać?
Po pierwsze wszyscy chcą mieć swoje samodzielne życie. Nikt nie chce, żeby ktoś za nas płacił lub rozkazywał nam, jak i co mamy robić. Jednak, by zostać samodzielnym, trzeba na to zapracować. Tak też było w przypadku bohaterki lektury ‚Córka Robrojka” Gabrysia poszła do pracy, przez co w pewnym stopniu usamodzielniła się i dzięki temu pomogła również ojcu. Nikt jej nie nakazał, żeby pracowała, A jednak zrobiła to i wykazała się samodzielnością.
W kolejnym argumencie chciałam przekazać, że w przepisie na godne życie, powinno znaleźć się też miejsce na przyjaciela. Ale na dobrego przyjaciela, który nigdy nas nie opuści. Przykładem takiej dobrej i szczerej przyjaźni była lektura „Kamienie na szaniec”, której autorem jest Aleksander Kamiński. W tej książce wyraźnie było widać, że bohaterwoie byli oddanymi sobie przyjaciółmi. Żaden z nich nie opuścił nikogo do końca. Byli blisko siebie do ostatniej sekundy życia. Tak więć każdy z nas powinien mieć tak oddaną nam osobę.
W trzecim argumencie chcę napisać, że w godnym przepisie na życie powinno także być to, że w życiu nie są najważniejsze pieniądze. Ludzie, którzy są bogaci, cząsto zapominają o innych. Wpadają w różne choroby takie jak np. alkoholizm. Wiadomo, że gdy ma się pieniąddze, to życie staje się w pewnym stopniu łatwiejsze. Ale to nie jest wszystko. Bo żeby być zadowolonym ze swojego życia, to trzeba się o to postarać. A niewszystko załatwiać pieniędzmi.
Sądze, że powyższymi argumentami pokazałam, jaki jest mój przepis na godne życie. Każdy ma swojewartości, z których powinno się ono składać i każdy powinien postarać się według tych wartości właśnie żyć i korzystać z życia. Bo życie nie trwa wiecznie.
