…Tornami a mente il di…
Leopardi
Ramię twe widzę na oknie oparte,
Przez które do nas gwiaździstość szła nocy,
I słowa słyszę, i rzucam w tę kartę,
Jak posiew mocy.
— Zaprawdę mówięć, że w łzach twych jest życie,
A w twym zwątpieniu — strzelistość jest wiary,
A w twoim buncie — szum skrzydeł i wzbicie
Nad padoł szary…
Zaprawdę mówięć, że ból twój cię nosi
W cichym powietrzu, nad bagnem żywota…
Żeś jest jak trawa, gdy świt ją zarosi,
Srebrna — a złota.
Zaprawdę mówięć, że smętność oczynia
Wzrok twój czarami, iż widzisz, jak bucha
Kwieciem ta ziemia, gdzie dzisiaj pustynia
Czasów i ducha.
Zaprawdę mówięć, że w twojej goryczy
Jest zaczyn miodu na nowy plastr w ulu…
Bowiem świat, w blaskach radości zwodniczy,
Prawdą jest — w bólu!
