Autorem książki „Pan Tadeusz” jest Adam Mickiewicz. Utwór ten jest epopeją narodową. Akcja książki rozgrywa się na przełomie 1811 i 1812 roku na Litwie. Najważniejszym bohaterem utworu jest Jacek Soplica. Występuje tu także: Tadeusz, Zosia, Sędzia, Telimena, Podkomorzy i inni.
Książka ta opowiada o losach Jacka. Zakochany w Ewie Horeszkównie nie potrafił przyjąć odmowy jej ręki przez Stolnika. W czasie ataku Rosjan na zamek Horeszków zabił go w impulsie, z wściekłości, że Stolnik zwycięża. Przez to został znienawidzony i opuszczony przez dawnych przyjaciół. Skazał się na wygnanie. By ukarać się za pychę wstępuje do zakonu i przyjmuje nazwisko Robaka. Przygotował powstanie na Litwie. Chcąc wynagrodzić krzywdy Horeszkom zaopiekował się Zosią, córką Ewy. Jego życie było pełne niespodzianek.
Książka ta nie jest łatwa w odbiorze. Napisano ją bowiem językiem staropolskim.
Myślę, że ten utwór warty jest przeczytania. Jednak w pewnych momentach autor zbyt bardzo skupia się na opisie przyrody lub miejsca. Mnie najbardziej podobało się wyznanie księdza Robaka na łożu śmierci kim jest. Polecam tę książkę wszystkim wytrwałym.
