W Kościele katolickim herezje to poglądy sprzeczne z dogmatami wiary. Heretycy podlegali karze śmierci przez spalenie na stosie. Ruchy heretyckie były jedną z konsekwencji rozłamu w Kościele. Główne herezje XIV i XV wieku to :
– poglądy angielskiego teologa Jana Wyclifa, że Kościół jest społecznością ludzi wybraną przez Boga, że jedynym źródłem wiary jest Pismo Święte, a nie Kościół rzymski, i że głową Kościoła powinien być władca.
– Jan Hus – profesor teologii uniwersytetu praskiego, wystąpił przeciw nadużyciom w Kościele, domagał się prawa ogłoszenia Ewangelii przez świeckich, komunii pod dwiema postaciami, zrezygnowania z bogactw prze Kościół. Został spalony na stosie w 1415 roku, pomimo „żelaznego list” króla niemieckiego Zygmunta Luksemburskiego, który nie dotrzymał obietnicy i uwięził Husa.
