Satyra „Pijaństwo” jest krytyką zgubnego nałogu odbierającego człowiekowi jego godność . Autor żartuje , wyśmiewa słabość natury ludzkiej , brak hamulców wewnętrznych i bezsilność racjonalnych argumentów . Bawi czytelnika ukazując studium portretowe nałogowego pijaka , który poszukuje okazji do wypicia wódki . Satyra ma charakter dydaktyczny , gdyż podkreśla znaczenie trzeźwego myślenia , zaleca wstrzemięźliwość oraz konieczność ćwiczenia swojej woli . Poddaje krytyce wszelkie ujemne zjawiska społeczne , szkodliwe dla moralności narodu . ” Pijaństwo ” zawiera humor , ale jest gorzkim i bolesnym studium psychologicznym człowieka , który nie potrafi panować nad swoją wolą .
Refleksje filozoficzne dotyczą zadumy nad naturą , ludzką bezsilnością , człowiek nie przeciwstawia się złu i świadomie pogrąża się , popada w nałóg .
Krasicki walczy o trzeźwość społeczeństwa , pragnie poprawy obyczajów szlachty sarmackiej . Autor zastosował dialog , formę opowiadania i przemówienia . Styl jest urozmaicony . Występują różne rodzaje zdań , często proste , pytające i wykrzyknikowe , a także równoważniki zdań . Krasicki utapia w tok narracji wypowiedzi biesiadników w formie mowy niezależnej , a dla unaocznienia opowiadania wydarzenia minione opowiada w czasie teraźniejszym . Gospodarz biesiady opowiada żywo i plastycznie . Wskazuje na to dosadne słownictwo o zabarwieniu humorystycznym . Drugi rozmówca przemawia w sposób pouczający , stosuje zdania złożone i słownictwo abstrakcyjne . Wypowiedź odznacz się ogólnikowością . Żywość i dynamizm utworu osiągnął autor przez zastosowanie przerzutni i różnorodnych fraz intonacyjnych .
