Dramaturg, prozaik, satyryk i rysownik. Studiował architekturę i sztuki piękne w Krakowie. Pracował jako dziennikarz i satyryk, współpracował z „Przekrojem”, teatrem Bim-Bom w Gdańsku i krakowską Piwnicą pod Baranami. W latach 1959-1963 mieszkał w Warszawie, a od 1963 r. przebywa za granicą we Włoszech, Francji, a obecnie w Meksyku). Protestował publicznie przeciwko interwencji w Czechosłowacji w 1968 r. i przeciwko wprowadzeniu stanu wojennego w grudniu 1981 r.
Najważniejsze utwory to opowiadania „Słoń” (1956), „Wesele w Atomicach” (1959), „Moniza Clavier” (1967) oraz dramaty „Śmierć porucznika” (1963), „Tango” (1964), „Emigranci” (1974). Mrozek jest mistrzem jednoaktówek, autorem cyklów rysunkowych „Polska w obrazach” (1957) i „Przez okulary Sławomira Mrożka” (1968).
Jeden z największych „szyderców” w polskiej literaturze.
