SOCJOLOGIA ORGANIZACJI
Dynamika Grupy
Grupa:
– zbór trwałych, odtwarzalnych relacji między jednostkami z których każda sprawuje kontrolę nad pozostałymi
– zbiorowość idzie w kierunku wyłonienia przywódcy
– struktury nieformalne
– im większa grupa tym niższe standardy; aby podwyższyć standardy należy podzielić grupę na mniejsze grupy i wyłonić lidera, uczynić go odpowiedzialnym za określone standardy
– im bardziej sformalizowana grupa tym większy nacisk grup nieformalnych (np. w wojsku)
– w grupach nieformalnych istnieją wartości i są pielęgnowane
– grupa stara się być jak najbardziej endogeniczna i chroni swoje granice dostępu
– każda grupa ma swoją własną dynamikę
– najbardziej efektywne są grupy do 7 osób
Czas – jest elementarnym miernikiem dynamiki zmian zasobów.
Fazy dynamiki grupy:
1. identyfikacja grupy – kto i jakie miejsce może zająć w grupie, jak mnie zbiorowość postrzega, max. efektywność)
2. strukturalizacja grupy – ustalenie reguł zależności poprzez wymianę ekwiwalentną, należy zawsze zwracać tyle ile się dostało (czasu, pieniędzy, itd.). Niektóre grupy mają zasadę nieekwiwalentności np. ojciec i syn.
3. Integracja grupy – szukanie akceptowalnych form zależności; wiemy jakie role społeczne są przypisane grupie, team, najlepsze kontrolowanie wyników
4. Depersonalizacja grupy – esprit de corps – jeden za wszystkich, wszyscy za jednego; duch grupy, skrajny poziom efektywności, granica rozpadalności niebezpieczna jest nieprzewidywalność bo brak jest odpowiedzialności jednostkowej, grupa jako żywioł
Osobowość toksyczna – taka która bardzo dużo zasysa, zaburzona ekwiwalentność, sama nic nie daje.
Rola – zbiór oczekiwań na które na danej pozycji znajdujemy odpowiedniki.
Najbardziej cenione przez grupę są fazy średnie a najbardziej zagrożone rozpadem są fazy skrajne choć najbardziej efektywne i żywiołowe.
Najwyższe standardy osiągane są w fazie 1.
