Środki artystyczne
Epitety- określają rzeczowniki- przymiotnika; działają na wyobraźnię
np. drewniana szafa,
biały ptak
Porównanie- udowadnia pewne właściwości rzeczy, zjawisk itp. na podstawie jakiegoś podobieństwa; łączniki jak, jakby, niby, jako, na kształt
np. wszystko przepasane jakby wstęgą,
wdział więc, jak mógł najprędzej
Przenośnia- (metafora) łączy wyrazy i zmienia ich znaczenie
np. pola malowane zbożem,
bursztynowy świerzop
Apostrofa- bezpośredni zwrot do kogoś lub czegoś z prośbą o coś
np. Tymczasem przenoś moją duszę utęsknioną…
Wszak to me zaręczyny, zagrajże Jankielu…
Anafora- powtarzanie tego samego wyrazu lub zwrotu na początku kilku kolejnych zdań, wersów, strof
np. Gdzie bursztynowy świerzop, gryka jak śnieg biała
Gdzie panieńskim rumieńcem dzięcielina pała;
Na piasku: bez trzewika była i pończoszki;
Na piasku drobnym, suchym, białym na kształt śniegu
Personifikacja- (uosobienie) nadaje zjawiskom przyrody, zwierzętom, rzeczom, roślinom cechy jedynie ludzkie
np. Tu kapusta, sędziwie schylając łysiny,
Siedzi i zda się dumać o losach jarzyny
Antropomorfizm- przypisywanie przyrodzie żywej i martwej ludzkich cech i motywów postępowania; wyobrażanie sobie bogów na podobieństwo człowieka
np. Gdzieniegdzie otyłego widać brzuch harbuza,
Wtoczył się jak gość między buraki czerwone
Onomatopeja- (dźwiękonaśladownictwo) naśladowanie rozmaitych odgłosów za pomocą dźwięków mowy
np. jęczy,
syk
Peryfraza- zastąpienie nazwy lub wyrażenia przez rozbudowany równoważnik znaczeniowy
Przerzutnia- rozdzielenie zdania lub cząstki składowej między koniec jednego wersu i początek drugiego
Animizacja- (ożywienie) nadaje przedmiotom i zjawiskom cechy istot żywych
np. w domu dostatek mieszka i porządek,
ciche grusze siedzą
Oksymoron- zestawienie wyrażeń o przeciwnym znaczeniu, pełniące funkcje metafory lub paradoksu
Epifora- powtarzanie tego samego wyrazu lub zwrotu na końcu kilku kolejnych wersów, zdań, zwrotek
np. Wciąż tę zdradziecką strunę, melodyję zmąca,
Muzyk bieży do prymów, urywa takt, zmąca,
