Opowiadacz opisuje łąkę, na której pasą sie różne zwierzętaq. Koń i Krowa przecghwalają się swoim pochodzeniem i szlachetnością. Zapewnieją Zajączka o swej życzliewości i opiece. Podobnie czynią Kozioł i Owca.Koń i Krowa proponują, by Zając nazywał ich rodzicami chrzestnymi. Mały Zając jest niezwykle zadowolony i dumny. Chwali się przed wujaszkiem swoimi nowymi opiekunami. Stary Zając nie podziela jego zdania. Uważa, że bezpieczniej jest liczyć na siebie niż na opiekę możnych. Kiedy słyszy odgłosy polowania, próbuje namówić krewniaka do ucieczki. Gdy namowy nie skutkuja, ucieka sam.
Zając po chwili biegnie do Konia i prosi go o pomoc, jednak on odmawia.Podobna historia powtarza się przy Krowie, Koźle, Owcy i Cielęciu. Wówczas Zając, przyznając racje wujaszkowi, sam rzuca się do ucieczki. Opowiadacz kończy opowieść mówiąc iż bohaterowi udało się uratować życie.