STRZESZCZENIE MITÓW TEBAŃSKICH
Lajos, syn Labdakosa i władca Teb, pewnego dnia wybrał się do delfickiej wyroczni. Ostrzegła go, że zginie z ręki swego syna. Kiedy syn Lajosa i Jokasty się urodził się, król kazał porzucić go gdzieś w górach i przebić mu stopy, tak by nigdzie nie mógł dojść. Dziecko dostało się do rąk pasterza, który oddał je królowi Koryntu, Polibosowi. Niemowle nazwano Ojdipusem, czyli ?nabrzmiałonogim?.
Kiedy Edyp dorósł wieszczka powiedziała mu, że zabije swojego ojca i ożeni się z własną matką.
Nasz bohater opuścił Korynt i udał się do Teb. Przechodząc przez góry Cyteronu w wyniku bójki zabił rycerza, wziął jego zbroje i wyruszył dalej. Gdy dotarł do Teb, usłyszał o strasznym potworze Sfinksie. Stworzenie to zadawało przechodzącym zagadkę, a ponieważ nikt jej nie potrafił rozwiązać, każdy padał jego ofiarą. Zagadka została rozwiązana przez Edypa. Uwolnił on miasto od klęski i w nagrodę otrzymał za żonę królową, gdyż zabitym przez niego na Cyteronie rycerzem był właśnie Lajos jego ojciec. Z Jokastą miał Edyp czwórkę dzieci, dwóch synów, Eteoklesa i Polinejkesa, oraz dwie córki, Antygonę i Ismenę.
Po czterech latach Teby nawiedziła zaraza. Wyrocznia powiedziała, że przyczyną jej jest zabójca Lajosa, ukrywający się w Tebach. Edyp dowiedział się całej prawdy, że jest mordercą własnego ojca, oraz, że ożenił się ze swoją matką. W szale rozpaczy, oślepia się, ale pozostaje w Tebach, gdzie z czasem rządzić za niego zaczęli dorośli synowie. Eteokles i Polinejkes odmówili mu królewskiej czci, za co ich Edyp przeklął, że zginą w bratobójczej bitwie. Miedzy braćmi powstał spór
o władzę. Eteokles wypędził Polinekesa, który udał się o pomoc do argiwskiego króla Adrastosa. Tam poślubił jego córkę i wraz z nim i pięcioma innymi wodzami wyprawił się na Teby. Gdzie zginął, jak to Edyp przewidział, w bratobójczej walce z Eteoklesem. Po śmierci władcy, Kreon zasiadł na tronie. Od razu wydał zakaz chowania zwłok najeźdźców, a wiec i Polinejka.
