Pan Paweł Obarecki był ubogim studentem medycyny. Zakochał się w młodej dziewczynie, którą śledził niemal codziennie. Pewnego dnia poznał ją u wspólnych znajomych. Zaprzyjaźnili się, aż w końcu Paweł poprosił Stanisławę – ową dziewczynę o rękę. Ona jednak potraktowała propozycję zamążpójścia jako żart.
Po zakończonych studiach doktor Obarecki wyjechał do Obrzydłówka – miasteczka na peryferiach Polski. Przez bardzo długi okres namawiał mieszkających tam ludzi do przestrzegania higieny. Mieszkańcy wsi nie mieli jednak zaufania do lekarza. Powybijali mu szyby w oknach i szydzili z niego na każdym kroku. Po upływie roku pan Paweł zrezygnował ze swoich młodzieńczych ideałów i przestał przekonywać ludzi do zdrowego trybu życia.
Pewnego dnia do doktora przybył posłaniec od sołtysa. Nauczycielka w pobliskiej osadzie była chora, potrzebowała pomocy lekarza. Gdy pan Paweł zobaczył chorą, rozpoznał w niej Stanisławę Bozowską – swą miłość. Wysłał jednego parobka do Obrzydłówka po leki. Niestety, posłaniec długo nie wracał i doktor postanowił sam jechać do miasteczka. Gdy przyjechał z powrotem, okazało się, że Stasia już umarła. Pan Paweł bardzo rozpaczał, ale przestraszył się. Przeraził się, że Stasia poświęciła swoje życie, żeby pomagać innym. Obawiał się, ze z nim stanie się podobnie.
Doktor wrócił do Obrzydłówka. Wiódł spokojny i bezczynny żywot.
Chciałbym się zapytać WAS czy to dobre streszczenie tej lektury… bo chcę to napisać do zeszytu…
