LUCYPERNo! No! Odłóż, przyjacielu, swoje lamentacje na później, a tymczasem staraj się poznać drugi sposób zapełniania szpalt w pismach perjodycznych. HUMORYSTANa czemże on polega? LUCYPERNa tak zwanej polemice dziennikarskiej, która z początku jest walką na pióra, później zaś staje się… Czytaj dalej
(W redakcji dziennika politycznego) REDAKTORWięc pan dobrodziej chcesz założyć pismo polityczne zagranicą? MŁODZIENIECTak jest, szanowny panie! REDAKTORI twierdzisz, że organ twój naszym interesom najzupełniej nie będzie przeszkadzał? MŁODZIENIECOwszem panie, przeciwnie… będzie pomagał z całego serca! REDAKTORDoskonale! Na takich warunkach, ja… Czytaj dalej
Dotarłszy do najrdzenniejszej Polski, bo do stolicy – Warszawy – ani po drodze, ani w tym mieście Cezary Baryka nie znalazł szklanych domów. Nie śmiał O nie nawet nikogo zapytać. Zrozumiał, że zmarły ojciec boleśnie zeń przede śmiercią zażartował sobie.… Czytaj dalej
Powróciwszy do Warszawy Cezary Baryka zapisał się znowu na swą medycynę i zamieszkał, a raczej „wmieszkał się” do pokoju jednego z kolegów, niejakiego Buławnika. Ten Buławnik był progenitury szynkarskiej czy małomiasteczkowo-paskarskiej, wskutek czego zawsze „śmierdział pieniędzmi”. Mieszkał zaś w dzielnicy… Czytaj dalej
I Czy śpiącego można przebudzić grzecznie?… Podobno, że nie: gdyby albowiem budziło się go upadkiem na twarz najlżejszego listka róży, jeszcze byłoby to tylko bardzo wykwintnie albo poetycko pomyślanym, lecz nie byłoby grzecznie, bo, końcem końców, trzeba śpiącemu przerwać snowania… Czytaj dalej
DRUGA CZĘŚĆ, WŁAŚCIWA:GRAMATYCZNA, FILOZOFICZNA I EGZEGETYCZNAII Niech panowie gramatycy zechcą wytłumaczyć wszystkim lingwistom Europy i Ameryki, tudzież wszystkim osobom umiejętnym: jak się to zrobiło, że cała jedna część-mowy jest opuszczoną we wszystkich gramatykach języków wszystkich? Czy nie byłoby to z… Czytaj dalej
Czaruś dostał był właśnie promocję z klasy czwartej do piątej i skończył czternasty rok życia, gdy Seweryna Barykę jako oficera zapasowego powołano do wojska. – Wojna wybuchła. Szybko, w ciągu paru dni, idylla rodzinna została zdruzgotana. Cezary znalazł się sam… Czytaj dalej
Drogie Koleżanki, drodzy Koledzy, droga Pani Profesor! Jest mi niezmiernie milo dostąpić zaszczytu wygłoszenia tego przemówienia. Nie chciałabym Was jednak ganić, upominać, karcić, strofować, opier***** ekhm 🙂 Dlatego też dzisiejsza mowa będzie dotyczyła spraw o wiele przyjemniejszych, będzie zawierała moje… Czytaj dalej
„Dziady” uznawane są za najważniejszy dramat w całej polskiej literaturze. Szczególna rola III części Dziadów napisana w 1832r. w Dreźnie wpłynęła na kształtowanie narodowej tożsamości Polaków i uchodzi za najwybitniejsze świadectwo duchowego życia narodu. Historycy nazywają ją arcydramatem. O jej… Czytaj dalej
Cichowskiego poznałam w dzieciństwie. zawsze tryskał energią. Bardzo lubił dziecki, które nazywały go „wesołym panem”, gdyż w wolnych chwilach bawił sie z nimi i prowadził żartobliwe rozmowy. Po upływie czasu z młodego, ruchliwego młodzieńca wyrósł na bardzo przystojnego mężycznę. Po… Czytaj dalej
