Uciec z duszą na listek…
Uciec z duszą na listek i jak motyl szukaćTam domu i gniazdeczka – W Lozannie [1839 – 1840]
dusza
Dusza w niebiosach
Przybyła dusza na klęczkach do nieba w Bożą obczyznę.Nie chciała patrzeć na gwiazdy i na wieczności pierwszyznę. Nie chciała ulec weselu ni nowym zajaśnieć obliczem.Ani wspominać nikogo, ani zapomnieć o niczem. I rozpuściła warkocze, i pomyślała w błękicie.Że w niekochanych… Czytaj dalej
Dusza jej kwitła…
Dusza jej kwitła, jako polne kwiecie, W listeczki białe, w listeczki błękitne, Aa i ja patrząc na wiosny to dziecię, Czułem, że kwitnę. Opadł mi z czoła liść stary, zimowy, W piersiach skowronki miałem i słowiki, Majowych fletni wskroś serca… Czytaj dalej
W ciemności schodzi moja dusza
W ciemności schodzi moja dusza,W ciemności toń bezdenną,Pól Elizejskich już nie widzi,Zawisła nad Gehenną.W górze nad losem mojej duszyBoleje anioł biały,A tutaj szyki potępieńcówSzyderczo się zaśmiały.Szydzą z mej duszy potępieńce,Że cząstka jasnej mocy,Co rodzi słońca, nie ma władzy,By złamać berło… Czytaj dalej
Dusza się moja zamyśla głęboko…
Dusza się moja zamyśla głęboko, Czuje, że tu jak słońcu zajść potrzeba, A innym ludziom zabłysnąć na oko… Jakiego kraju i jakiego nieba Światło powita mię w progu żywota? Nie wiem — lecz rad bym żył z polskiego chleba… Bądźże… Czytaj dalej
Interpretacja wiersza Jana Kasprowicza „Rozmiłowała się ma dusza”.
Jan Kasprowicz „Rozmiłowała się ma dusza” Rozmiłowała się ma duszaW cichym szeleście drzew,Gdy koronami ich poruszaDruh mój, przecichy wiew. Rozmiłowała się ma duszaW głośnych odmętach fal,Gdy druh mój, burza, je porusza,W nieznaną płynąc dal. Rozmiłowała się ma duszaW twórczych promieniach… Czytaj dalej
